Autorzy raportu wskazują, że przekonanie rynku finansowego o przyjęciu euro wpływa pozytywnie na rynkową ocenę wiarygodności kredytowej długu Skarbu Państwa.
-Premia w rentowności SPW z tytułu wzrostu wiarygodności dla terminu 5 lat wynosiła w czerwcu 2008 r. ok. 20 pb. Potencjalne oszczędności w kosztach obsługi długu z tytułu wyższej wiarygodności kredytowej mogłyby wynieść ok. 1,0 mld zł rocznie - napisano.
Ponadto niepewność co do przyjęcia przez Polskę euro, znajdująca odzwierciedlenie w rynkowych stopach terminowych można przełożyć na nadwyżkę w wysokości stóp bieżących w poszczególnych latach, co z kolei pozwala na oszacowanie potencjalnych oszczędności w kosztach obsługi długu SP wynikających z przekonania rynku, że przyjęcie euro jest zdarzeniem pewnym.
-Przy założeniu, że przyjęcie euro nastąpi w najpóźniejszym z przewidywanych przez rynek terminach, tj. w 2017 r., rynkowe stopy procentowe w 2008 r. byłyby niższe o 3 pb dla terminu 2 lat i o 31 pb dla terminu 20 lat, w 2017 r. odpowiednio niższe o 46 pb dla terminu 2 lat i o 50 pb dla terminu 20 lat - napisano.
Według autorów raportu przyjęcie euro skokowo zmniejszy ryzyko kursowe, jako że zgodnie z realizowaną strategią zarządzania długiem euro stanowi ponad 70 proc. długu Skarbu Państwa w walutach obcych.
-Gdyby struktura walutowa długu Skarbu Państwa była w chwili przyjmowania euro taka sama jak w maju 2008 r., udział długu w walutach obcych zmniejszyłby się z 22,4 proc. do 6,1 proc.- napisano.
Z raportu wynika, że w państwach przyjmujących euro następowała dywersyfikacja zarówno popytu jak i podaży Skarbowych Papierów Wartościowych.
-Wyeliminowanie ryzyka kursowego powoduje z jednej strony zwiększenie popytu ze strony inwestorów z innych państw strefy euro, z drugiej strony zaś zmniejszenie popytu ze strony inwestorów krajowych, którzy część popytu kierują w stronę SPW innych emitentów strefy euro - napisano w raporcie.
-Analiza teoretyczna prowadzi do wniosku, że łączny wpływ obu zjawisk na wielkość popytu jest niejednoznaczny, natomiast zjawisko dywersyfikacji sprzyja ograniczeniu zmienności popytu na SPW, co oznacza znaczne ograniczenie ryzyka natrafienia emitenta na barierę popytu - dodano.
Autorzy raportu uważają, że strategia zarządzania długiem po przystąpieniu do strefy euro będzie musiała zdefiniować rolę emisji w walutach obcych, w tym określić, czy takie emisje będą w ogóle uzasadnione.
-Czynnikami, które wymagały będą rozważenia są z jednej strony potencjalnie niższe koszty obsługi długu w walutach o niskim oprocentowaniu oraz dostęp do szerszej bazy inwestorów, z drugiej strony przede wszystkim ryzyko kursowe oraz względna przewaga kosztowa Polski na rynku krajowym - napisano w raporcie.
Ponadto autorzy raportu zauważają, że rynkowe stopy procentowe w strefie euro są w dużo mniejszym stopniu skorelowane z krajową inflacją niż ma to miejsce w państwach UE prowadzących niezależną politykę pieniężną.
Z raportu wynika, że refinansowanie długu przy niższych stopach procentowych powodowałoby, że oszczędności w kosztach obsługi długu byłyby z każdym rokiem większe.
-Przy niezwykle konserwatywnym założeniu, że w latach 2008-2010 potrzeby pożyczkowe netto budżetu państwa odpowiadać będą założeniom APK z marca 2008 r., a po 2010 r. będą równe zeru, wartość bieżąca potencjalnych łącznych oszczędności w kosztach obsługi długu SP wynikających z pewności, że do 2017 r. Polska przyjmie euro wynosi 19,1 mld zł, co można traktować jako dolne ograniczenie wartości potencjalnych oszczędności z tytułu pewności o przyjęciu przez Polskę euro - napisano.
Wyniki pojedynczego projektu badawczego nie determinują wyników całego Raportu na temat pełnego uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej. Projekty badawcze mają charakter dokumentów wspierających.
