Raport: Najdrożsi pacjenci NFZ

Pacjentów, których leczenie kosztowało NFZ ponad 100 tysięcy złotych rocznie na osobę, jest w Polsce około 14 tysięcy. To zaledwie 0,03 proc. populacji Polaków, których koszty terapii obciążają przede wszystkim kasy wojewódzkich oddziałów.

Fundusz przygotował raport, który ma określić faktyczny poziom finansowania leczenia pacjentów, których terapie charakteryzowały się najwyższymi kosztami jednostkowymi. Jego autorzy mają nadzieję, że poszerzy on wiedzę o redystrybucji i wydatkowaniu środków publicznych w systemie opieki zdrowotnej. Jednocześnie nie chcieliby, żeby jego wyniki posłużyły do podważania zasady solidaryzmu społecznego i stygmatyzowania najciężej chorych pacjentów.

Średni koszt leczenia szpitalnego 1 pacjenta:

- mukopolisacharydoza, typ II - 1 451 709 zł

- inne mukopolisacharydozy - 1 383 197 zł

- choroba spichrzeniowa glikogenu - 823 629 zł

- inne sfingolipidozy - 690 577 zł

- mukopolisacharydoza, typ I - 677 442 zł

- inne zaburzenia spichrzania lipidów - 463 042 zł

- niedokrwienie mózgu noworodka - 426 718 zł

- ostre rozsiane zapalenie mózgu - 407 286 zł

- mononeuropatie kończyny górnej - 352 856 zł

- krętkownica (leptospiroza) - 345 672 zł

- gm2 gangliozydoza - 338 635 zł

- zewnątrzwątrobowe drogi żółciowe - 286 743 zł

- rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (zespół odwłóknienia) - 275 607 zł

- uraz rdzenia kręgowego - 271 495 zł

Pacjentem, którego roczne koszty leczenia były najwyższe i wyniosły 3 390 449 zł, była osoba chora na mukopolisacharydozę typu II. To bardzo rzadko występująca choroba przemiany materii, dziedziczna i bardzo trudna do zdiagnozowania. To jedna z prawie czternastu tysięcy osób, których leczenie przekroczyło w ubiegłym roku koszt 100 tys. złotych. Tę właśnie kwotę NZF uznał w swoim raporcie za graniczną. Łączne koszty leczenia dla tej grupy wyniosły 2 185 289 176 zł, co stanowiło 4,45 proc. kwoty kosztów świadczeń opieki zdrowotnej ogółem. Za jednego pacjenta z grupy "najdroższych" NFZ płaci średnio sto razy więcej niż za jednego przeciętnego ubezpieczonego.

Do najbardziej kosztochłonnych zalicza się przede wszystkim leczenie chorób rzadkich o podłożu genetycznym. O wysokim koszcie leczenia w tych przypadkach decydowała cena leku podawanego w ramach programów terapeutycznych. W grupie najbardziej kosztownych przypadków znalazło się także leczenie następstw ciężkich urazów i zakażeń.

Magdalena Kowalska