Świat ma problem. Żywność podrożała prawie o 50 proc.
Świat staje się coraz bardziej niestabilny, a tzw. systemowe ryzyko społeczne rośnie, choć nie we wszystkich krajach i nie w takim samym stopniu.
Zgodnie z badaniami Euler Hermes, w 2021 r. systemowe ryzyko społeczne na świecie jest na świecie silniejsze niż w 2020. Kryzys pandemiczny pogłębił przepaść między gospodarkami zaawansowanymi a rynkami wschodzącymi.
Pierwszą piątkę rozwiniętych gospodarek z najniższym ryzykiem społecznym wg. badań Euler Hermes tworzą kraje skandynawskie i Szwajcaria. Warto zauważyć, iż w innych rozwiniętych gospodarkach (jak Stany Zjednoczone, Francja, Portugalia i Grecja) odnotowaliśmy w 2021 pogorszenie wskaźnika ryzyka społecznego ze względu na wzrost nierówności dochodowych i dostrzegalny spadek skuteczności rządów.
Euler Hermes zidentyfikował w swoich przekrojowych badaniach priorytety, na których należy się skoncentrować, aby zminimalizować ryzyko społeczne w przyszłości. To m.in. bezpieczeństwo żywnościowe. Światowe ceny żywności wzrosły o 43 proc. od początku pandemii, i w związku z tym wg. szacunków niedostatku żywności doświadczyło 70-161 milionów osób więcej niż przed pandemią. W tym kontekście konieczna jest głęboka zmiana w globalnym systemie żywnościowym i rolniczym, jeśli chcemy nakarmić tę część populacji, która dziś jest głodna, oraz dodatkowe 2 miliardy ludzi, o które zwiększy się globalna populacja do 2050 roku.
Kolejnym problemem jest nierówność płci. Równouprawnienie płci również ucierpiało na skutek Covid-19, przy czym w wielu częściach świata wzrasta nawet przemoc wobec kobiet i dziewcząt, a dziury w ochronie socjalnej w obliczu rosnącego ubóstwa sprawiają, że kobiety są bardziej narażone niż mężczyźni. W tym kontekście programy naprawcze powinny uwzględniać konsekwencje związane z płcią, usuwając bariery prawne stawiane wobec kobiet i wzmacniając wysiłki na rzecz ich ochrony przed przemocą.
Wreszcie nierówność dochodów. Rosnąca nierówność dochodów zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się, wymaga od rządów przebudowy i ponownego wdrożenia tradycyjnej interwencji publicznej na rynku pracy, w ubezpieczeniach społecznych i innych politykach społecznych.
Zobacz także:
