Szkodliwa płaca minimalna!

Najniższe wynagrodzenie w roku 2008 będzie wynosiło 1126 zł brutto. Zdaniem Konfederacji Pracodawców Polskich tak wysoki wzrost poziomu płacy minimalnej może negatywnie wpłynąć na rozwój gospodarczy kraju. Z danych GUS jednoznacznie bowiem wynika, że obserwowany w ostatnich miesiącach wzrost wynagrodzeń znacznie przewyższa wzrost wydajności pracy. Podniesienie płacy minimalnej o tak znaczny procent, stanowić będzie dodatkowy impuls do wzrostu płac ogółem. Konfederacja Pracodawców Polskich wskazuje, że w dłuższej perspektywie może to odbić się negatywnie na sytuacji ekonomicznej wielu grup przedsiębiorstw, a w konsekwencji także na wzroście gospodarczym.

Znaczne podniesienie płacy minimalnej wpłynie negatywnie przede wszystkim na przedsiębiorców, realizujących proste usługi o charakterze ciągłym (nie jednorazowe projekty, ale stałą obsługę) w ramach wieloletnich kontraktów. Dla branży usługowej, w szczególności dla firm realizujących usługi niskomarżowe, wynagrodzenia pracowników są najważniejszym elementem kalkulacji ceny danej usługi (stanowią wg szacunków KPP od 75 do 88% kosztów). Tak więc każda zmiana wartości minimalnego wynagrodzenia będzie dla tych firm odczuwalna. Tym bardziej, że przedsiębiorstwa nie przewidywały że nastąpi tak gwałtowny wzrost płacy minimalnej.

Najniższe wynagrodzenie w 2008 roku jest aż o 40% wyższe niż w 2003. Firma kalkulująca cenę z zapasem kilkunastu procent nie wygrałaby żadnego przetargu, gdyż najważniejszym ? a najczęściej jedynym ? kryterium wyboru oferty w zamówieniach publicznych jest cena. W przypadku braku możliwości renegocjacji zawartych kontraktów ich realizacja przestanie być opłacalna. W przypadkach, w których renegocjacja kontraktów jest możliwa, istnieje obawa że będzie się ona wiązać z szeregiem nieporozumień i zapewne procesów sądowych. W sytuacjach, w których do porozumienia nie dojdzie, konieczne będzie rozpoczęcie nowych procedur przetargowych, które efekt dadzą podobny - wzrost ceny dla zamawiającego.

Podniesienie płacy minimalnej dotknie także przedsiębiorców zatrudniających osoby niepełnosprawne. Refinansowanie składek na ubezpieczenie społeczne jest jednym z podstawowych instrumentów wsparcia pracodawców osób niepełnosprawnych. Jeśli obecnie tacy pracownicy zarabiają poniżej 1126 zł brutto, pracodawcy będą musieli zwiększyć ich wynagrodzenia do wartości minimalnej od 1 stycznia 2008 r., natomiast dofinansowania do zatrudnienia tych pracowników wyliczane będą przez rok według wartości z grudnia 2007 r., a więc o ponad 20% niższej.

Oznacza to, że wysokość dofinansowania nie będzie w istotny sposób pokrywała rzeczywiście poniesionych kosztów. Jeżeli pracodawca nie będzie mógł pokryć tej różnicy z własnych środków, będzie zmuszony redukować zatrudnienie niepełnosprawnych. W konsekwencji spowoduje to powrót wielu osób niepełnosprawnych do systemu świadczeń społecznych i dalsze obciążenie finansów publicznych. Zdaniem Konfederacji Pracodawców Polskich dobrym rozwiązaniem jest zmiana w art. 2 pkt 1 tej ustawy definicji najniższego wynagrodzenia i przyjęcie zapisu, że podstawą do ustalania wysokości dofinansowania jest minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w kwartale kalendarzowym poprzedzającym dany miesiąc rozliczeniowy.

Zauważyć także należy, że liczone od nowego pułapu płacy minimalnej kwoty składek ubezpieczeniowych, dodatkowo obciążą pracodawców. Nadmierne podnoszenie wysokości płacy minimalnej może także spowodować wzrost szarej strefy. Przejdą do niej pracownicy, których pracodawcy nie będą mogli pozwolić sobie na ponoszenie podwyższonych kosztów pracy.

Należy pamiętać, że ostateczny koszt planowanej obecnie podwyżki płacy minimalnej muszą ponieść w dużej mierze podmioty publiczne, gdyż inaczej przedsiębiorcy nie będą w stanie realizować usług, ponosząc straty. Rząd, a nawet Minister Finansów w swych ostatnich wypowiedziach, szacując skutki wzrostu płacy minimalnej, nie bierze pod uwagę istotnych kosztów dla budżetu, wynikających z podwyższenia kosztów obsługi sfery budżetowej. W każdej sytuacji doprowadzi to do zdestabilizowania dostaw do podmiotów z sektora finansów publicznych, jak również sytuacji dostawców, czego w uzasadnieniu projektu się nie dostrzega, wyliczając skutki regulacji jedynie dla budżetu i - jak wykazano powyżej - jedynie w ograniczonym zakresie.

Niezależnie jednak od ostatecznej wysokości wynagrodzenia minimalnego w roku 2007, Rząd według Konfederacji Pracodawców Polskich niezwłocznie powinien podjąć działania zmierzające do złagodzenia negatywnych konsekwencji podniesienia płacy minimalnej.

W szczególności postulujemy :

1.Wydanie przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych interpretacji prawnej, która potwierdzi, że - również w opinii Urzędu - planowana zmiana minimalnego wynagrodzenia spełnia warunek o którym mowa w art. 144 ustawy prawo zamówień publicznych i art. 746 § 2 kodeksu cywilnego, co da stronom negocjacji (zarówno zamawiającemu jak i wykonawcy) większą pewność, że:

- zmiany wynagrodzenia wykonawcy dokonywane w trybie art. 144 ust. 1 ustawy PZP w wielkości wynikającej wyłącznie z tej przyczyny nie będą podważane,

wypowiedzenia umów dokonywane na podstawie art. 746 § 2 k.c. przez wykonawców, którzy nie porozumieli się z zamawiającymi w powyższym trybie, nie będą kwestionowane, jako dokonanie nie z ważnej przyczyny.

2. Podjęcie pilnej inicjatywy ustawodawczej, w zakresie:

- dodania do ustawy prawo zamówień publicznych definicji usługi o charakterze ciągłym, wprowadzenie w art. 144 tej ustawy dodatkowego przepisu, który będzie przewidywał możliwość jednostronnego zgłoszenia przez wykonawcę usług o charakterze ciągłym do zamawiającego, roszczenia o zwiększenie wynagrodzenia o kwotę niezbędną do dostosowania płac pracowników realizujących zlecenie na rzecz tego zamawiającego, do aktualnie obowiązującej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

- zmiany treści art. 2 pkt 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, poprzez nadanie mu treści najniższym wynagrodzeniu - oznacza to minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w pierwszym dniu miesiąca, na potrzeby którego jest przyjmowane, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.