Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze
Z czego wynikają rosnące koszty energii i kto najmocniej odczuje podwyżki?
Największy wzrost kosztów ogrzewania budynku odczują osoby, które wykorzystują piece gazowe. Powodem tego stanu rzeczy są rosnące ceny gazu na Towarowej Giełdzie Energii. W samym roku 2021 PGNIG trzykrotnie podnosił ceny, a łączna podwyżka wyniosła około 17 proc. W tym miejscu warto zauważyć, że ceny gazu są obecnie w dużym stopniu regulowane przez Urząd Regulacji Energetyki (URE). Już w 2024 roku taryfy gazu mają być uwolnione od regulacji URE, co w praktyce może przełożyć się na znaczne wzrosty cen.
Problemem są także rosnące ceny emisji CO2 i związane z tym wyższe ceny węgla oraz gazu. System handlu uprawnieniami do emisji CO2 został wprowadzony w 2005 roku. Jego celem było wdrożenie międzynarodowych porozumień z Kioto, które zobowiązało państwa do redukcji emisji CO2. Celem była redukcja o 5 proc. w 2021 roku w stosunku do emisji z roku 1990. Następnym planem jest 55-proc. redukcja emisji CO2 do roku 2030.
W praktyce oznacza to rosnące ceny uprawnień do emisji dwutlenku węgla. W czerwcu 2021 cena uprawnień wynosiła około 50 euro za tonę. Pod koniec roku stawki przekraczają już 60 euro, co skutkuje zwiększeniem cen energii elektrycznej (wytwarzanej w dużej mierze przez energię węglową). Szacuje się, że do 2030 roku ceny uprawnień do emisji CO2 mogą przekroczyć barierę 80 euro za tonę. Zatem wszystko wskazuje na to, że kolejne lata przyniosą nam następne podwyżki cen ogrzewania.
Ceny w sezonie grzewczym 2021/2022
Mniejsze lub większe podwyżki cen dotknęły wszystkich źródeł ogrzewania budynków. Poniżej stworzyliśmy przykładową kalkulację kosztów ogrzewania typowego domu jednorodzinnego. Zakładamy, że budynek posiada 120 m2 i spełnia standardy stawiane domom energooszczędnym. Zapotrzebowanie energetyczne domu określamy na 60 kWh (m2*rok). Biorąc pod uwagę wspomniany metraż budynku, całkowite roczne zapotrzebowanie energetyczne budynku wynosi 7200 kWh. Dysponując opisanymi wcześniej kosztami uzyskania 1 kWh energii, możemy bardzo łatwo dokonać obliczeń.
Najwyższy koszt ogrzewania dotyczy energii elektrycznej (taryfa całodobowa PGE). Ogrzewanie budynku pochłonęłoby w tym przypadku 5328 zł. Warto przy tym zauważyć, że przejście na inną taryfę mogłoby przynieść odczuwalne oszczędności.
Na drugim miejscu znajduje się kocioł olejowy. Średni koszt ogrzewania budynku wyniósł 2808 zł. Trzecie miejsce zajmuje kocioł gazowy kondensacyjny. W jego przypadku ogrzewanie budynku pochłonęło 2 664 zł. Na kolejnym miejscu zestawienia znajduje się ogrzewanie olejem opałowym, które oszacowaliśmy na wartość 2 376 zł. Na dalszych pozycjach znalazł się kocioł zasypowy i kocioł na pellet, które wygenerowały koszty ogrzewania na poziomie 1 872 zł. Ogrzewanie budynku kotłem na ekogroszek pochłonęłoby rocznie około 1512 zł. Najtańszą metodą ogrzewania bez wątpienia zostaje pompa ciepła, która wygenerowała wydatki rzędu 1152 zł rocznie.
Pamiętajmy, że wskazane kalkulacje dotyczą niewielkiego i dobrze zaizolowanego budynku mieszkalnego. Domy jednorodzinne ze słabą izolacją posiadają znacznie większe zapotrzebowanie na energię grzewczą. Im większy metraż budynku i gorzej wykonana izolacja ścian zewnętrznych, okien i drzwi, tym wyższy koszt ogrzewania. Dlatego warto zainwestować w nowe ocieplenie i elewację budynku. To niestety również niemałe koszty. Szczegółowe informacje znajdziesz w cenniku elewacji na kb.pl.
Jak zmieniły się koszty ogrzewania na przełomie lat? Porównanie
Porównując koszty ogrzewania z ostatnich lat, musimy uwzględnić ceny jednostek energii grzewczej. Jeszcze w 2020 roku cena jednostki energii gazu ziemnego wynosiła około 2,50 zł, a w przypadku oleju opałowego 3,00 zł. Za tonę dobrej jakości ekogroszku płaciliśmy około 1100 zł, a węgiel kamienny był dostępny w cenie około 1000 zł/tona. Jeszcze taniej można było kupić pellet, za który płaciliśmy średnio 900 zł. Tańsza była również energia elektryczna, a średnia cena jednostki wynosiła 0,65 zł.
Biorąc pod uwagę wskazane ceny jednostki dzielone przez średnią moc opałową, roczny koszt ogrzewania szacowanego budynku o zapotrzebowaniu 7200 kwh wynosił średnio:
- 1818 zł - kocioł gazowy kondensacyjny,
- 2348 zł - kocioł na olej opałowy,
- 1165 zł - kocioł na ekogroszek,
- 1714 zł - kocioł zasypowy,
- 1080 zł - w przypadku ogrzewania pompą ciepła,
- 4727 zł - ogrzewanie energią elektryczną,
- 1438 zł - ogrzewanie pelletem.
Zestawienie dokładnych wyliczeń prezentujemy w poniższej tabeli.
Jeśli porównamy powyższe wartości z kalkulowanymi kosztami ogrzewania budynku w 2021 roku zauważymy, że największe podwyżki dotknęły ogrzewania gazowego. Średnia cena ogrzewania budynku o zapotrzebowaniu cieplnym 7200 kWh wzrosła o 846 zł. Podwyżki nie ominęły także energii elektrycznej, która zdrożała o około 601 zł. Na trzecim miejscu podwyżek znalazły się kotły na olej opałowy. Średnia cena ogrzewania objętego kalkulacjami budynku wzrosła o 460 zł. Niewiele mniejsze podwyżki odczuli użytkownicy kotłów pelletowych. W przypadku niewielkiego, dobrze zaizolowanego termicznie budynku, cena wzrosła o 434 zł. Jeszcze mniej, bo o 158 zł wzrosła cena ogrzewania w tradycyjnych kotłach zasypowych. W tym miejscu warto zauważyć, że koszty węgla kamiennego dopiero zaczynają wzrastać. Co więcej, sprawność węgla zasypowego jest w dużej mierze uzależniona od samej techniki rozpalania i dokładania opału. W praktyce nieprzemyślana obsługa pieca zasypowego może wpłynąć na znaczne ograniczenie efektywności grzewczej, a co z tym związane, także na zwiększenie kosztów ogrzewania. Najniższe podwyżki odczują osoby, które zainwestowały w pompę ciepła. Ze względu na wysoką sprawność urządzeń, podwyżka ceny ogrzewania wzrosła jedynie o 72 zł.
Jak zmieniły się koszty ogrzewania w porównaniu z rokiem 2010?
Koszty ogrzewania budynków rosną każdego roku. W 2010 roku cena jednostki energii gazu ziemnego wynosiła średnio 1,20 zł. Tańszy był również olej opałowy, który kosztował średnio 2,50 zł. Użytkownicy pieców na ekogroszek i pellet mogli zakupić opał w cenie około 600 zł za tonę. Z kolei węgiel kamienny kosztował średnio 700 zł. Jednostka energii elektrycznej w 2010 roku wiązała się z opłatą w wysokości 0,40 zł, co pozwalało na bardziej ekonomiczne ogrzewanie budynków.
Poniżej dokonamy poglądowego porównania kosztów ogrzewania. W wyliczeniach nie ujęliśmy pomp ciepła, bowiem nie były one powszechne w 2010 roku. Warto także zauważyć, że gazowe kotły kondensacyjne wprowadzono po 2010 roku, a powszechną popularność zdobyły po roku 2015. W roku 2010 większą popularnością cieszyły się kotły pulsacyjne i tradycyjne, które posiadały nieco niższą sprawność grzewczą. Dlatego w poniższych wyliczeniach zakładamy sprawność kotła gazowego na poziomie 70 proc. (dotyczy wyłącznie wyliczenia na 2010 rok).
Aktualnie do Urzędu Regulacji Energetyki wpłynęły już wnioski od sprzedawców energii, dotyczące zatwierdzenia nowych taryf dla gospodarstw domowych. Według wypowiedzi Rafała Gowina udzielonej dla "Rzeczpospolitej", w styczniu 2022 roku należy spodziewać się dwucyfrowych podwyżek energii elektrycznej. Nowe taryfy zostaną opublikowane do 17 grudnia 2021 roku. W przyszłym roku możemy spodziewać się także dalszych podwyżek cen gazu, ekogroszku, pelletu i innych źródeł ogrzewania.
Warto także zauważyć, że na przełomie marca i kwietnia 2022 roku nazwa ekogroszek zostanie zamieniona na groszek III oraz paliwo drobne. Rozporządzenie ministra klimatu i środowiska dotyczące wymagań jakościowych dla paliw stałych określa nowe wymogi dla paliw stałych (np. zmniejszenie dopuszczalnego udziału popiołu). Dokument wymaga jeszcze notyfikacji Komisji Europejskiej. Wejście w życie nowych przepisów wprowadzi także okres przejściowy na dalszą sprzedaż paliw uzyskanych w procesie przeróbki termicznej węgla brunatnego. Zgodnie z zapisami rozporządzenia, te paliwa stałe będą mogły być stosowane jedynie do 31 lipca 2023 roku.
