Proces budowy: Materiały konstrukcyjne (cz. 3)
Jakie są technologie budowy stropów?
Stropy gęstożebrowe składają się z belek żelbetowych stanowiących żebra stropu i pustaków, którymi wypełnia się przestrzeń między belkami. Żebra mogą być przygotowywane na budowie lub dostarczane jako elementy prefabrykowane. Pustaki mogą być z różnych materiałów (ceramika, beton zwykły lub lekki, beton komórkowy, styropian wypełniany betonem), dzięki czemu wypełnienie stropu mogą stanowić te same pustaki, z których wybudowane są ściany domu.
Szukasz porad budowlanych? Znajdziesz je tutaj.
Najczęściej spotykany typ stropów gęstożebrowych konstruowany z elementów drobnowymiarowych. Elementem konstrukcyjnym są tutaj prefabrykowane belki żelbetowe, między którymi umieszcza się jako wypełnienie pustaki stropowe. Całość jest zalewana warstwą nadbetonu. Dzięki takiej konstrukcji strop jest jednocześnie lekki i bardzo wytrzymały. Co istotne, przeznaczony jest on do montażu ręcznego - nie wymaga więc użycia ciężkiego sprzętu.
Dodatkową zaletą tego rozwiązania (jak zresztą wszystkich stropów żelbetowych) jest to, że strop pracuje jako tarcza, usztywniając dodatkowo ustrój konstrukcyjny budynku.
Jako wypełnienie można stosować pustaki betonowe, ceramiczne lub keramzytowe. Strop ten opracowano w pięciu rodzajach, o różnej rozpiętości i wytrzymałości, a co za tym idzie - przeznaczeniu:
• Teriva i - rozpiętość modularna stropu od 2,4 do 6,0 m, wysokość konstrukcyjna 24 cm, rozstaw belek 60 cm;
• Teriva i Bis - rozpiętość modularna stropu od 2,4 do 7,2 m, wysokość konstrukcyjna 26,5 cm, rozstaw belek 45 cm;
• Teriva-Nova - rozpiętość modularna stropu od 2,4 do 7,2 m, wysokość konstrukcyjna 24 cm, rozstaw belek 60 cm;
• Teriva Ii - rozpiętość modularna stropu od 2,4 do 7,8 m, wysokość konstrukcyjna 34 cm, rozstaw belek 45 cm;
• Teriva IIi - rozpiętość modularna stropu od 2,4 do 7,2 m, wysokość konstrukcyjna 34 cm, rozstaw belek 45 cm.
Jeden z najstarszych rodzajów stropów używanych w budownictwie. Obecnie w konstrukcjach domów jednorodzinnych spotyka się rodzaj stropu drewnianego zwany belkowym - o konstrukcji nośnej z belek ułożonych jednokierunkowo, widocznych od spodu stropu lub zakrytych podsufitką. W takim stropie wypełnienie przestrzeni międzybelkowych nie współpracuje statycznie z belkami.
Stropy drewniane są znacznie lżejsze od żelbetowych, tańsze w wykonaniu oraz zapewniają łatwość wykonania wszelkiego rodzaju przeróbek już w trakcie użytkowania. Do ich wad natomiast należą: mała odporność ogniowa (konieczność impregnacji), niewielka odporność na korozję biologiczną i wilgoć, słabe właściwości dźwiękochłonne oraz brak współpracy z konstrukcją nośną budynku.
Zwany także potocznie "wylewanym" - jest to odpowiednio zbrojona płyta betonowa, wykonywana bezpośrednio na placu budowy. Z ekonomicznego punktu widzenia nadają się do przekrywania pomieszczeń przy odległościach ścian nośnych wynoszących od 2 do 5 m. Przy większych rozpiętościach grubość płyty i ilość zbrojenia, a co za tym idzie - koszty stropu - rosną tak, że użycie tej technologii staje się nieopłacalne.
Do ich zalet należą: mała grubość, duża stabilność (nie ma zagrożenia klawiszowaniem), znakomite współdziałanie z konstrukcją nośną budynku i duża izolacyjność akustyczna. Wadami są natomiast: wysokie koszty i czasochłonność wykonania (konieczność stemplowania i deskowania, stosunkowo długi czas schnięcia betonu i uzyskiwania pełnej wytrzymałości) oraz konieczność używania skomplikowanych urządzeń.
Czytaj również:
