Wokół domu (cz. 3): Ochrona posesji

Drzwi antywłamaniowe mają z reguły ramę ze stalowych kształtowników i pokryte są obustronnie (pojedynczo lub podwójnie) ocynkowaną blachą stalową lub grubą płytą wiórową - całość wzmacniana jest stalowymi prętami lub kratą. Jako dodatkowe wyposażenie najczęściej spotyka się różnego rodzaju blokady przeciwwyważeniowe, wzmocnienia listwami (szczególnie gdy otwierają się na zewnątrz), łańcuch oraz szerokokątny wizjer dobrej jakości. Kompleksowość zabezpieczenia zależy przede wszystkim od ościeżnicy i sposobu jej osadzenia oraz klasy drzwi (atest określający klasę C oznacza drzwi najbardziej odporne na włamanie). Atestowane drzwi antywłamaniowe często są sprzedawane wraz ze specjalnie przeznaczonymi do nich zamkami.

Zamek antywłamaniowy do drzwi wejściowych powinien być zabezpieczony przed:

• otwarciem wytrychem,

• otwarciem przez wyłamanie zasuwy,

• otwarciem przez nawiercenie,

• podrobieniem klucza na podstawie odcisku zamka,

• podrobieniem klucza na podstawie klucza oryginalnego.

Zwłaszcza dwie ostatnie pozycje skłaniają do zakupu zamka, do którego dorabianiem kluczy zajmują się jedynie producent i uprawnione zakłady.

Produkowane są ze szkła hartowanego lub zbrojonego wprasowaną lub naklejoną na szkło folią. Montuje się je od wewnątrz w odpowiednich, antywłamaniowych ramach. Również ościeżnica dla okna z szybą antywłamaniową musi być odpowiednio dobrana. Klasy szyb antywłamaniowych oznacza się za pomocą symboli O1, O2 oraz P1 do P8 (klasy od P3 do P8 stanowią faktyczne zabezpieczenie przeciwwłamaniowe).

Kraty mocowane są w co najmniej kilku punktach do ściany po zewnętrznej lub wewnętrznej stronie okna. Montowane po stronie wewnętrznej są bardziej odporne na włamanie, jednak ze względów estetycznych takie rozwiązanie rzadko jest stosowane w domach mieszkalnych. Krata zewnętrzna musi zostać tak skonstruowana i zamocowana, aby niemożliwe było dostanie się po niej na wyższe kondygnacje.

Kraty mogą być montowane na stałe (nie jest to zalecane ze względów przeciwpożarowych) lub jako składane, rolowane i wysuwane. Kraty składane zbudowane są z kilku części połączonych zawiasami lub oddzielnie montowanych w całość np. na specjalnych szynach. Kraty rolowane działają podobnie jak rolety i mogą być zwijane ręcznie za pomocą korby lub elektrycznie. Kraty wysuwane (rozsuwane) często wykorzystuje się do zabezpieczenia sklepów, przy otwieraniu zachodzą na ścianę z boku lub powyżej otworu wejściowego.

Zbudowane są podobnie jak wszystkie rolety (również roletowe bramy garażowe): pancerz zakończony wzmocnioną listwą dolną jest w trakcie otwierania nawijany na wałek wewnątrz kasety umieszczonej powyżej chronionego otworu. Właściwe zabezpieczenie daje jedynie pancerz stalowy lub wzmocniony stalowymi wkładkami pancerz aluminiowy. Zarówno kasety, jak i prowadnice powinny być nie demontowalne przy rozwiniętej rolecie, a całość powinna być zabezpieczona przed podważeniem od dołu lub z boku oraz podniesieniem.

Okiennice zewnętrzne stosuje się z reguły jedynie na parterze. Montowane są do ściany lub ościeżnicy okna. Produkuje się je z drewna, PVC i aluminium, usztywnia i wzmacnia stalowymi profilami. W przypadku okiennic ważne są przede wszystkim zawiasy (najlepiej wewnętrzne) oraz masywność konstrukcji, a także ewentualne wyposażenie dodatkowe - haki blokujące i zamknięcia (np. metalowa sztaba zakładana od wewnątrz).

Najprostszy system alarmowy - najczęściej stosowany w domach rodzinnych - składa się z zaledwie dwóch elementów: czujnika i sygnalizatora. Bardziej złożony system wyposażony jest w pulpit sterowniczy pełniący równocześnie rolę centralki, która zbiera i analizuje informacje odbierane z czujników. Proste systemy uruchamia się zwykle ręcznie, natomiast systemy z centralką można programować oraz aktywować i dezaktywować za pomocą różnych kluczy (mechanicznych, elektronicznych, pilotów).

W różnych obiektach stosuje się różne czujniki - jest to uzależnione od specyfiki chronionych budynków i pomieszczeń. Najczęściej stosowane to:

• czujniki pasywne podczerwieni, które wykrywają promieniowanie cieplne emitowane przez ciało ludzkie. Nie powinny być montowane w pomieszczeniach, gdzie temperatura jest zbliżona do temperatury ciała człowieka;

• czujniki aktywne podczerwieni (nazywane fotokomórkami) zbudowane są z nadajnika wysyłającego niewidoczną wiązkę promieniowania i odbiornika - reagują na przecięcie toru promienia. Stosuje się je często jako bramkę montując po kilka w przejściu lub w progu drzwi. Rzadko wykorzystywane są na zewnątrz budynku ze względu na zależność ich funkcjonowania od warunków atmosferycznych (ulewny deszcz, mgła);

• czujniki ultradźwiękowe (detektory ruchu) są zbudowane z nadajnika i odbiornika (zwykle w jednej obudowie) fal ultradźwiękowych - reagują na zmiany w zakresie odbitych fal. Nie nadają się do pomieszczeń o intensywnym ruchu powietrza (przeciągi, wietrzenie, gwałtowne zmiany temperatury) ani na zewnątrz budynku;

• przyciski i maty alarmowe ukrywa się pod dywanami, schodami, wycieraczką itp.; reagują na nacisk;

• czujniki reagujące na przerwanie obwodu prądu elektrycznego służą do zabezpieczania okien i drzwi - mają postać cienkich przewodów, folii, pasków i farb przewodzących. Są stosunkowo tanie i efektywne, jednak nie wyglądają zbyt estetycznie;

• czujniki stykowe (elektromechaniczne i magnetyczne) również najczęściej stosuje się do zabezpieczenia okien i drzwi oraz innych elementów ruchomych. Są łatwe w montażu i niezawodne, można je swobodnie zamaskować i są odporne na zanieczyszczenia.