Wykończenie wnętrz (cz. 2): Podłogi
W wyborze materiałów, którymi można pokryć podłogę, praktycznie nie ma ograniczeń. Te, które istnieją i dotyczą określonych materiałów, wiążą się jedynie z przeznaczeniem wybranych pomieszczeń, z pełnionymi przez nie funkcjami, a co za tym idzie - ze stopniem narażenia powierzchni na zniszczenie. Przygotowanie podłoża pod określone pokrycie powinno być zdeterminowane rodzajem materiału, który chcemy użyć.
Miękkie drewno (z sosny, świerka, jodły) może być zastosowane na podłogach w pomieszczeniach o mniejszym nasileniu ruchu, mniej narażonych na obciążenia, np. w sypialniach, średnio twarde (modrzew, brzoza, olcha) - np. w pokojach dziennych, natomiast twarde (dąb, klon, orzech, wiąz) i bardzo twarde (różne gatunki drewna egzotycznego) nadają się do pokrycia podłóg w kuchniach, korytarzach, pokojach dziecięcych.
Dużą popularnością cieszą się też podłogi układane z paneli - elementów z drewna klejonego warstwowo. Popularność tę zawdzięczają głównie łatwemu i szybkiemu montażowi, eliminacji konieczności wykańczania powierzchni i na ogół niższej cenie w stosunku do drewna tradycyjnego. Gorzej jednak tłumią hałas, mają mniejszą trwałość, a w razie uszkodzenia trudniej jest je naprawić.
Podłogi można pokryć ceramicznymi płytkami podłogowymi, wśród których znajdują się wyroby kamionkowe i z gresu porcelanowego. Ze względu na wysoką wytrzymałość mechaniczną najczęściej stosowane są w miejscach narażonych na duże obciążenia, uszkodzenia bądź zabrudzenia, np. kuchniach, łazienkach, ciągach komunikacyjnych. Stosowane w tych miejscach płytki powinny odznaczać się wysoką odpornością na ścieranie.Drogim, lecz niezwykle efektownym materiałem wykończeniowym podłóg jest kamień. Wybierać go można nie tylko spośród skał naturalnych (marmur, granit), ale również sztucznie wytwarzanych konglomeratów. W przypadku ich wyboru decydujące znaczenie ma ich miejsce przeznaczenia. Marmur kładziony na podłogi w ciągach komunikacyjnych może ulec zmatowieniu, ponieważ nie ma wysokiej odporności na ścieranie.
W kuchni natomiast narażony byłby na działanie kwasów zawartych w produktach spożywczych, na które nie jest odporny, i tłuszczów, które są przez marmur wchłaniane, przez co traciłby połysk i przebarwiał się. Odpornością na ścieranie, działanie zarówno kwasów, jak i tłuszczów, dużą wytrzymałością i twardością odznacza się natomiast granit, który może z powodzeniem zostać zastosowany w miejscach, w których ze względu na swoje właściwości marmur nie jest polecany. Do wykończenia podłóg można wykorzystać płytki z konglomeratu marmurowego, granitowego lub kwarcowego, które wyglądem i właściwościami niewiele ustępują swoim droższym, naturalnym odpowiednikom.
