MONETA AUREA: Artykuł konkursowy nr 5

1. Transakcje między oddziałem a centralą poza VAT - wyrok ETS 23 marca 2006 r. ETS orzekł w sprawie FCE Bank (C-210/04). FCE Bank mający siedzibę w Wielkiej Brytanii, zaskarżył decyzję włoskich organów podatkowych, według których czynności wykonywane przez FCE Bank na rzecz swojego oddziału są usługami świadczonymi za wynagrodzeniem, opodatkowanymi VAT.

ETS podzielił zdanie Adwokata Generalnego i uznał stanowisko organów podatkowych za sprzeczne z VI Dyrektywą. Zdaniem ETS nie można uznać czynności świadczonych przez spółkę-matkę na rzecz oddziału mającego siedzibę w innym państwie członkowskim za dostawę towarów lub usług wchodzących w zakres opodatkowania VAT.

Orzeczenie ETS powinno wpłynąć na stanowisko organów podatkowych w Polsce. Zdarza się bowiem, iż uznają one takie czynności za opodatkowane VAT.

2. Konsultacje KE na temat usług finansowych i ubezpieczeniowych

Komisja Europejska rozpoczęła publiczne konsultacje na temat potrzeb zmian opodatkowania podatkiem VAT usług finansowych i ubezpieczeniowych. Na stronach internetowych Komisji (http://europa.eu.int/comm/taxation_customs/taxation/article_2447_en.htm) opublikowany został dokument analizujący problemy tego sektora. Komisja Europejska czeka na uwagi, komentarze i opinie na temat dokumentu do 9 czerwca 2006 r.

Wszystkie uwagi zostaną następnie zebrane i zostanie opublikowany raport. Jest to pierwszy etap w przygotowaniu projektu zmian VI Dyrektywy w tym zakresie. Jeśli chcieliby Państwo zgłosić własne uwagi prosimy o kontakt z nami.

3. MF w sprawie odmowy zmiany interpretacji podatkowej

Pismo Ministerstwa Finansów z 6 grudnia 2005 r. jest odpowiedzią na wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 października 2005 r. (S.A./Łd 1075/05), w którym sąd uznał za niedopuszczalną skargę na wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej decyzję, w której odmówił zmiany interpretacji podatkowej.

Sąd argumentował, iż Dyrektor działał w tej sprawie jako organ I instancji, przez co dla wyczerpania środków odwoławczych należy najpierw złożyć odwołanie od jego decyzji. Ministerstwo Finansów nie podziela zdania wyrażonego w tym (i innych podobnych) wyrokach.

Zgodnie z powołanym pismem Dyrektor Izby Skarbowej rozpatrując zażalenie na postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego działa jako organ II instancji, gdyż dokonuje kontroli prawidłowości zastosowania prawa podatkowego w kontekście materialnym, w odniesieniu do przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego, a zatem rozpoznaje w tej samej sprawie, która stanowiła przedmiot postępowania przez organem podatkowym pierwszej instancji - naczelnikiem urzędu podatkowego.

W konsekwencji na decyzję wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej można wnieść skargę do sądu administracyjnego.

4. Właściwość "dużych urzędów"

Zgodnie z nowelizacją ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych z dniem 1 stycznia 2004 r. zaczęły obowiązywać nowe urzędy skarbowe powołane do obsługi pewnej grupy podatników, nazwanych umownie "większymi" podatnikami.

Właściwości nowych urzędów skarbowych podlegają między innymi osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które w ostatnim roku podatkowym osiągnęły przychód netto, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług o równowartości co najmniej 5 mln euro według kursu średniego ogłaszanego przez NBP na koniec roku podatkowego.

Zgodnie z nowelizacją zmiana właściwości urzędu następuje z dniem 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym podatnik przekroczył wyznaczony próg. Ponieważ nowelizacja została ogłoszona w 2003 r. ograny podatkowe uznały, że duże urzędy powinny rozpocząć działalność od 1 stycznia 2004 r. Tym samym podatnicy, których przychód netto w 2002 r. przekroczył 5 mln euro od dnia 1 stycznia 2004 r. powinni byli, zdaniem organów podatkowych, zmienić właściwość urzędu.

W wyroku z 23 marca 2006 r. (sygn. II FSK 1031 i 1061/05) NSA podtrzymał stanowisko sądu I instancji i orzekł, iż dwa lata należy liczyć od 2003 r., gdyż nowelizacja przepisów weszła w życie od 1 stycznia 2004 r.

W rezultacie podatnik mógł zostać objęty właściwością dużego urzędu dopiero od 1 stycznia 2005 r. Praktyczną konsekwencją tego wyroku jest możliwość występowania z wnioskami wszystkich stwierdzenie nieważności wszystkich decyzji wydanych w 2004 r. przez duże urzędy.

Zespół Podatku VAT firmy Deloitte