Nadwyżką VAT można spłacić inne podatki

Może posłużyć do uregulowania jego zaległych, bieżących i przyszłych zobowiązań podatkowych. W ten sposób można również kompensować podatki płacone w różnych urzędach skarbowych.

Sposób na podatki

Do zwrotu podatku VAT stosuje się odpowiednio zasady zaliczania nadpłat na spłatę zobowiązań podatkowych. Wynika to z art. 76b Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że nadwyżka podatku naliczonego nad należnym wykazana do zwrotu na rachunek bankowy podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a Ordynacji podatkowej, oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Dopiero jeżeli podatnik nie musi rozliczyć się z fiskusem z tytułu tych zobowiązań, otrzyma zwrot podatku. Może jednak złożyć wniosek o zarachowanie tej kwoty - w całości lub w części - na przyszłe podatki. W praktyce wniosek składa się w przypadku zaliczenia nadwyżki zarówno na bieżące, jak i przyszłe zobowiązania podatkowe.

Przeksięgowanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na poczet innych zobowiązań podatkowych następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot. Złożenia deklaracji nie należy jednak utożsamiać z jej wysłaniem. Taki pogląd dominuje w orzecznictwie sądowym. Owszem, obowiązuje domniemanie złożenia deklaracji w dniu jej nadania w polskiej placówce Poczty Polskiej, ale służy ono jedynie ustaleniu, czy podatnik wywiązał się z tego obowiązku w terminie. Dniem złożenia deklaracji jest dzień, w którym urząd skarbowy faktycznie ją otrzymał. Z tym też dniem następuje przeksięgowanie nadwyżki VAT na zobowiązania podatkowe.

Rozliczenie między urzędami

Wielu podatników ma dylemat, czy nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym można przeznaczyć na uregulowanie zobowiązań podatkowych rozliczanych w innym urzędzie skarbowym niż ten, który jest właściwy w sprawie podatku od towarów i usług. Dotyczy to przede wszystkim tych, którzy w jednym urzędzie skarbowym płacą podatek dochodowy, w drugim - VAT. Nie ma przeszkód, aby dokonać takiego "między­urzędowego" rozliczenia. Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, jaką podatnik posiada w jednym urzędzie skarbowym, może być przerachowana na zobowiązania podatkowe rozliczane w innym urzędzie skarbowym. Przepisy Ordynacji podatkowej nie uzależniają możliwości skorzystania z tego rozwiązania od właściwości miejscowej organu podatkowego. Podatnik rozliczający się w różnych urzędach skarbowych nie może być poza tym stawiany w gorszej sytuacji niż ci, którzy podlegają pod jeden urząd skarbowy.

Trzeba jednak złożyć wniosek o przerachowanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na określone zobowiązanie. Urzędnicy nie mają bowiem obowiązku sprawdzać stanu konta podatnika w innych urzędach skarbowych. Można zastanawiać się, do którego urzędu skarbowego należy skierować taki wniosek. Wydaje się, że najlepiej dołączyć go do deklaracji VAT, w której wykazana została kwota zwrotu. Niezależnie jednak od tego, który urząd skarbowy przyjęlibyśmy jako właściwy w tej sprawie, i tak będą one musiały wymienić się informacjami o zobowiązaniach podatnika i wysokości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Zwrot dla spółki, nie wspólników

O wiele większe wątpliwości budzi kwestia zaliczenia zwrotu VAT przysługującego spółce cywilnej na poczet zobowiązań podatkowych wspólników. Organy podatkowe twierdzą, że takie przeksięgowanie nie wchodzi w rachubę. Za punkt wyjścia przyjmują, że zwrot podatku może być zaliczony na zaległe, bieżące lub przyszłe zobowiązania tylko tego podmiotu, któremu ten zwrot przysługuje. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest spółka cywilna, a nie jej wspólnicy. To ona jest "odbiorcą" nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Przysługujący jej zwrot VAT nie może więc być zarachowany na poczet zobowiązań podatkowych wspólników. Nie mogą oni w ten sposób uregulować np. swojego podatku dochodowego.

Z takim stanowiskiem nie zgodził się jednak warszawski WSA. W wyroku z dnia 2 października 2007 r., sygn. akt VIII SA/Wa 416/2007 uznał za błędne założenie przyjęte w sprawie przez urzędników skarbowych, że zwrot podatku przysługujący spółce cywilnej wchodzi do jej mienia. Spółka cywilna - jako że nie posiada osobowości prawnej - nie może mieć własnego majątku. Prawa i zobowiązania wchodzą do wspólnego majątku wspólników, stanowiącego ich współwłasność łączną. W przypadku gdy wspólnicy spółki cywilnej zwracają się do urzędu skarbowego o zarachowanie zwrotu podatku przysługującego spółce cywilnej na poczet ich zobowiązań, należy uznać, że mają prawo wywiązać się ze swoich zobowiązań podatkowych korzystając ze wspólnego mienia.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.).

autor: Małgorzata Żujewska

Gazeta Podatkowa Nr 575 z dnia 2009-07-13