Obrona przed naruszeniem prawa do domeny internetowej

Przedsiębiorcy działają w obrocie gospodarczym pod firmą. Z reguły rejestrują adresy internetowe mające w nazwie ich firmę. Przedsiębiorca, którego prawo do firmy zostało zagrożone cudzym działaniem, może żądać m.in. zaniechania tego działania (art. 43¹⁰ Kodeksu cywilnego).

Naruszenie prawa do firmy może nastąpić w razie używania przez nieuprawnionego nie tylko pełnej nazwy, ale i jej części, jeżeli część ta w sposób dostateczny indywidualizuje daną osobę prawną i umożliwia jej jednoznaczną identyfikację.

Ochrona znaków towarowych

Najskuteczniej można się bronić przed zawłaszczaniem przez inne osoby adresów internetowych wtedy, gdy domena zawiera w sobie zarejestrowany znak towarowy. Dzięki uzyskaniu w wyniku rejestracji prawa ochronnego na znak towarowy nabywa się prawo do wyłącznego używania tego znaku w sposób zarobkowy lub zawodowy. Za używanie takiego znaku należy uznać także umieszczenie go jako części domeny internetowej.

Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy polega na bezprawnym używaniu w obrocie gospodarczym:

1) znaku identycznego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do identycznych towarów;

2) znaku identycznego lub podobnego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem towarowym zarejestrowanym;

3) znaku identycznego lub podobnego do renomowanego znaku towarowego, zarejestrowanego w odniesieniu do jakichkolwiek towarów, jeżeli takie używanie może przynieść używającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego.

Naruszenie praw do zarejestrowanego znaku towarowego jest jednym z częściej powtarzających się powodów uznania, że rejestracja domeny internetowej zawierającej w sobie ten znak towarowy naruszyła prawa innego podmiotu.

Reklama wprowadzająca w błąd

Do obrony przed wykorzystywaniem przez konkurencję adresu internetowego zawierającego firmę czy inne oznaczenia przedsiębiorcy można także wykorzystać przepisy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy. Reguluje ona m.in. zasady prowadzenia reklamy przez przedsiębiorców. Pojęcie reklamy jest szerokie i mieści się w nim wykorzystywanie adresów internetowych. Jeśli elementem adresu internetowego jest mylące oznaczenie przedsiębiorstwa lub inne mylące oznaczenie wskazujące na źródło pochodzenia towarów i usług, to wykorzystywanie takiego adresu stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy (art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji).

Utrudnianie dostępu do rynku

W walce z podmiotami, które bezprawnie zajęły atrakcyjną domenę, można także skorzystać z przepisów ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji dotyczących utrudniania innym przedsiębiorcom dostępu do rynku (art. 15 ust. 1 ustawy). Jeśli inny podmiot "zajmie" najbardziej atrakcyjną domenę - z końcówką "com" lub "pl", to podmiot uprawniony do posługiwania się daną nazwą czy znakiem ponosi tego negatywne konsekwencje - nie może zaistnieć w Internecie pod najkorzystniejszym dla niego adresem. W tej sytuacji może żądać zaniechania niedozwolonych działań.

Rozstrzyganie sporów o adresy internetowe

Domeny internetowe z "polską" końcówką "pl" są zarządzane przez NASK (Naukową i Akademicką Sieć Komputerową). Zapisy regulaminu NASK zachęcają do tego, aby spory o domeny internetowe były rozstrzygane przez sądy polubowne. Odmowa wdania się w spór przed sądem polubownym skutkuje bowiem rozwiązaniem umowy o rejestrację domeny po upływie trzech miesięcy. Natomiast prawomocne orzeczenie sądu polubownego lub sądu powszechnego, stwierdzające naruszenie przez abonenta domeny praw osoby trzeciej stanowi podstawę do wypowiedzenia przez NASK Umowy z tym Abonentem bez zachowania terminów wypowiedzenia.

Mediację oraz arbitraż w sprawach dotyczących nazw domen internetowych prowadzą m.in. Sąd Polubowny do spraw Domen przy Polskiej Izbie Informatyki i Telekomunikacji oraz Sąd Arbitrażowy przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie.

Podstawa prawna:

• ustawa z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.),
   
• ustawa z dnia 16.04.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. nr 153, poz. 1503 ze zm.).