Opodatkowanie działalności wykonywanej osobiście

Wprowadzony z dniem 1 stycznia 2009 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 30 ust. 1 pkt 5a od początku swojego funkcjonowania budził wiele wątpliwości interpretacyjnych, o których pisaliśmy na łamach GP m.in. w numerach 25, 36, 43 i 49 z bieżącego roku. Przypomnijmy, że na jego podstawie od przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł.

Problemy z ewentualnym poborem tego podatku zgłaszali m.in. płatnicy wypłacający osobom niebędącym pracownikami wynagrodzenie, którego miesięczna wysokość uzależniona jest od liczby przepracowanych godzin. Podobne dylematy mieli również płatnicy dokonujący wypłat wynagrodzeń, których wysokość nie jest określana miesięcznie, a wynagrodzenie przysługuje np. za odbyte posiedzenie przez członka zarządu bądź rady nadzorczej. Wobec powstałych wątpliwości zwróciliśmy się do Ministerstwa Finansów o rozstrzygnięcie omawianej kwestii.

W piśmie z dnia 25 sierpnia 2009 r., stanowiącym odpowiedź na pytanie naszego Wydawnictwa, resort uznał, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdof nie ma zastosowania w przypadku, gdy umowa lub umowy zawarte z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie określają wprost kwoty należności, a wyłącznie sposób jej wyliczenia, np. jako wielokrotność stawki godzinowej, wysokość wynagrodzenia za odbyte posiedzenie przez członka zarządu bądź rady nadzorczej itp. Od należności wynikających z tego rodzaju umów (bez względu na jej wysokość) płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek według zasad określonych w art. 41 ustawy o pdof.