Podatkowe pole do oszczędności
Przedsiębiorcy w czasie kryzysu szukają oszczędności w różnych sferach prowadzonej przez siebie działalności. Pola do optymalizacji mogą oni szukać w podatku od nieruchomości. W szczególności przedsiębiorcy posiadający budynki i budowle znajdujące się w złym stanie technicznym winni zwrócić uwagę na możliwość obniżenia ww. podatku z tego tytułu.
Nieruchomości przedsiębiorcy
Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm. - dalej jako "u.p.o.l.") przez grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b (tj. pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych), chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.
Nie płać za coś, czego nie używasz
Mając na uwadze powyższy przepis należy stwierdzić, że sam fakt posiadania gruntów, budynków i budowli przez podmiot mający status przedsiębiorcy skutkuje ich kwalifikacją jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Powyższe skutkuje obowiązkiem stosowania najwyższych stawek przy wyliczaniu podatku od nieruchomości (grunty i budynki), zaś w przypadku budowli obowiązkiem ich opodatkowania. Ww. grunty, budynki lub budowle mogą być uznane za niezwiązane z działalnością gospodarczą w sytuacji stwierdzenia ich złego stanu technicznego. Chodzi tu o obiektywnie stwierdzalny stan techniczny. Jeżeli przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności ze względów technicznych - wówczas nie powinien być opodatkowany jak obiekt związany z działalnością gospodarczą, pomimo że znajduje się w posiadaniu przedsiębiorcy.
W celu ustalenia złego stanu technicznego gruntu, budynku lub budowli, który uniemożliwia wykorzystanie danego składnika majątku w działalności gospodarczej, zasadnym byłoby pozyskanie ekspertyzy od niezależnego organu, tj. decyzji wydanej na podstawie prawa budowlanego przez właściwy organ nadzoru budowlanego. Nieuzasadnione byłoby twierdzenie, że tylko taka decyzja może być podstawą do wykazania, że budynek lub budowla nie może być wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej ze względów technicznych.
Zły stan techniczny, to niższe stawki
Przedsiębiorca w celu potwierdzenia istnienia złego stanu technicznego może posiłkować się opinią niezależnego biegłego z zakresu prawa budowlanego.
Uznanie danego gruntu, budynku bądź budowli za niezwiązane z działalnością gospodarczą na skutek ich złego stanu technicznego (uniemożliwiającego ich wykorzystanie w tej działalności) wywiera określone skutki podatkowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., budowle lub ich części są opodatkowane podatkiem od nieruchomości tylko w przypadku ich związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie wystąpienie takiego związku (w następstwie złego stanu technicznego) skutkuje brakiem obowiązku zapłaty podatku od nieruchomości (ustaje w takiej sytuacji przesłanka ich opodatkowania). W przypadku gruntów i budynków, które ze względu na swój stan techniczny nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej zasadnym jest obniżenie stawek podatku. Właściwe w takiej sytuacji są stawki przewidziane dla tzw. pozostałych gruntów i budynków.
Reasumując, przedsiębiorcy winni ustalić, czy przyczyną nie wykorzystywania w działalności gospodarczej gruntów, budynków i budowli jest ich zły stan techniczny. Stwierdzenie, iż ma miejsce taka sytuacja daje przedsiębiorcy możliwość obniżenia obciążeń związanych z uiszczanym od nich podatkiem od nieruchomości.
Marcin Parulski
Konsultant w Departamencie Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie
Artykuł ma charakter jedynie informacyjny i stanowi publikację zainspirowaną treścią artykułów prasowych, interpretacji organów podatkowych i orzeczeń sądów administracyjnych. Nie stanowi porady ani opinii podatkowej czy prawnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475, ze zm.) i jest odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez autorów publikacji. Małopolski Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o. nie bierze odpowiedzialności za ewentualne skutki podejmowanych decyzji na ich podstawie.
