Przychód przy eksporcie towarów
Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów wynika, iż sam wywóz towarów za granicę nie wystarczy, aby można było uznać go za świadczenie na eksport.
Wywóz towarów na eksport musi bowiem wynikać z dokumentów. Potwierdzać go może przykładowo zawarta umowa sprzedaży. Moment powstania przychodu należnego określony został w przepisie art. 12 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z jego brzmieniem w przypadku wykonania przez podatnika świadczenia na eksport, w związku z którym na podatniku ciąży obowiązek wystawienia dokumentu odprawy celnej, za datę powstania przychodu należnego uważa się określoną w tym dokumencie i potwierdzoną przez organ celny datę wywozu przedmiotu eksportu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej.
Natomiast w przypadku samego wywozu towarów za granice nie zmienia się ich właściciel. Dlatego też fakt ten nie może być uznany za wykonanie świadczenia na eksport. Datę powstania przychodu ustala się wówczas według zasad określonych w przepisie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż jest nią dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło wydanie rzeczy.
