Składka chorobowa zleceniobiorcy w 2020 r.

Ubezpieczenie chorobowe zleceniobiorcy

Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalno-rentowymi, które zostały wymienione w art. 11 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanej ustawą systemową. Ubezpieczeniu temu podlegają więc m.in. osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia (zleceniobiorcy). Zgłoszenia zleceniobiorcy w ZUS do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego (na jego wniosek) dokonuje zleceniodawca, na formularzu ZUS ZUA.

Podstawa wymiaru składki

Zasadniczo podstawę wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe, co określa art. 20 ust. 1 ustawy systemowej. Przepis ten jednocześnie zawiera zastrzeżenie wskazane w ust. 2 i 3, z którego wynika, że:

• przy ustalaniu podstawy wymiaru składki m.in. na ubezpieczenie chorobowe nie stosuje się rocznego ograniczenia przewidzianego dla podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych,
   
• podstawa wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe nie może przekraczać miesięcznie 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia rocznego limitu podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych.

Miesięczny próg podstawy

W 2020 r. miesięczny limit podstawy wymiaru dobrowolnej składki chorobowej wynosi 13.067,50 zł. Tak wynika z komunikatu Prezesa ZUS w sprawie kwoty 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, stosowanej w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które ubezpieczeniu chorobowemu podlegają dobrowolnie (Mon. Pol. z 2019 r. poz. 1162).

W 2020 r. limit ten jest zatem wyższy od obowiązującego w ubiegłym roku o 1.155 zł (tj. 13.067,50 zł - 11.912,50 zł).

Powyższa kwota graniczna nie dotyczy składek na pozostałe ubezpieczenia społeczne, czyli emerytalne, rentowe i wypadkowe. Jeżeli więc zleceniodawca wypłaci zleceniobiorcy np. w styczniu 2020 r. oskładkowane wynagrodzenie w kwocie wyższej od 13.067,50 zł, to od wyższej kwoty wyliczy i opłaci za niego w tym miesiącu wyłącznie składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkową (oraz na FP i FS, o ile zleceniodawca jest zobowiązany do ich opłacania za zleceniobiorcę), natomiast składkę na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ustali mu od podstawy wymiaru równej kwocie wskazanego miesięcznego limitu (przykład 1). To oznacza, że nie zawsze podstawa wymiaru dobrowolnej składki chorobowej zleceniobiorcy (wykazana w imiennym raporcie ZUS RCA) odpowiada podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe.

Zwiększona wysokość podstawy wymiaru dobrowolnej składki chorobowej pozostaje bez wpływu na wysokość podstawy wymiaru składki zdrowotnej zleceniobiorcy. Podstawę wymiaru tej składki zasadniczo stanowi dla zleceniobiorcy podstawa wymiaru składek emerytalno-rentowych, z wyłączeniem jej rocznego limitu.