Upływa termin zapłaty podatku PIT za 2020 r.!

Podatek wynikający z PIT-36, PIT-36S, PIT-36L, PIT-36LS, PIT-37, PIT-38 i PIT-39 za 2020 r. należy uregulować do 30 kwietnia 2021 r. Trzeba uiścić każdą wykazaną kwotę - także kilkuzłotową. Podatnicy nie są zwolnieni z obowiązku zapłaty podatku ze względu na jego niewielką wysokość.

Wpłaty trzeba dokonać na indywidualny rachunek podatkowy (mikrorachunek). Jego numer można otrzymać w dowolnym urzędzie skarbowym albo wygenerować na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (www.podatki.gov.pl/generator-mikrorachunku-podatkowego/) lub za pośrednictwem serwisu e-Urząd Skarbowy.

Wystarczy podać swój identyfikator podatkowy, tj. numer PESEL albo NIP. Nie wiążą się z tym żadne koszty. Numer mikrorachunku nie zmieni się - nie trzeba go na nowo generować - w razie przeprowadzki, zmiany nazwiska czy przejścia do innego urzędu skarbowego.

Małżonkowie, którzy korzystają z łącznego opodatkowania dochodów, podatek dochodowy wynikający z ich wspólnego PIT-36 lub PIT-37 za 2020 r. mogą wpłacić na mikrorachunek jednego z nich, według własnego uznania.

Zaleca się jednak, aby wpłaty dokonać na mikrorachunek tego małżonka, który występuje w zeznaniu podatkowym jako podatnik (tj. jako pierwszy).

Podatnik powinien zasadniczo sam i z własnych środków pieniężnych uiścić swój podatek dochodowy.

Małżonkowie odpowiadają solidarnie za podatek wykazany we wspólnym zeznaniu podatkowym. Oznacza to, że każdy z nich ma prawo i obowiązek uregulować całą jego kwotę, bez względu na wysokość swoich dochodów podlegających łącznemu opodatkowaniu. Jeżeli jeden z małżonków umrze przed zapłatą podatku wynikającego ze wspólnego rozliczenia, drugi przejmuje pełną odpowiedzialność za jego uiszczenie.

Dokonanie wpłaty podatku dochodowego za podatnika - skutkującej wygaśnięciem zobowiązania podatkowego - jest dozwolone w dwóch przypadkach wskazanych w art. 62b Ordynacji podatkowej. Po pierwsze, każdy podatek, bez względu na jego wysokość, mają prawo uregulować za podatnika członkowie najbliższej rodziny.

Do tego grona zalicza się jego: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma oraz macochę. Po drugie, dopuszczalne jest dokonanie zapłaty przez inny podmiot, np. z konta spółki jawnej czy komandytowej na pokrycie podatku dochodowego wspólników, o ile kwota podatku nie przekracza 1.000 zł.

Limit ten nie dotyczy zapłaty podatku dochodowego wspólnika z rachunku bankowego wykorzystywanego przez spółkę cywilną. Spółka cywilna nie ma prawa założyć własnego konta. Wspólnicy będący osobami fizycznymi mogą jednak posiadać wspólny rachunek bankowy. Konto założone dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej formalnie jest więc kontem wspólników, a nie spółki cywilnej. Wspólnicy, uiszczając z niego swoje podatki, dokonują wpłaty z własnych środków finansowych i w swoim imieniu, a nie przez inny podmiot (spółkę cywilną).

Podatnik, który nie ma środków na uregulowanie podatku wykazanego w PIT za 2020 r., może jeszcze do 30 kwietnia 2021 r. złożyć w urzędzie skarbowym wniosek o uiszczenie go w odroczonym terminie lub w ratach.

Po tej dacie możliwe będzie odroczenie zapłaty, rozłożenie na raty lub umorzenie zaległości podatkowej. Wniosku nie trzeba składać bezpośrednio w urzędzie skarbowym. Można go przesłać pocztą lub przekazać przez internet. Wniosek sporządzony w formie elektronicznej można złożyć on-line przez serwis Biznes.gov.pl. Trzeba mieć profil zaufany albo kwalifikowany podpis elektroniczny.

Uzyskanie ulgi uzależnione jest od istnienia ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Podatnik musi więc opisać swoją sytuację i uzasadnić potrzebę otrzymania pomocy w spłacie podatku. Wniosek warto poprzeć odpowiednimi dowodami, np. zaświadczeniem o wysokości wynagrodzenia, zaświadczeniem o statusie osoby bezrobotnej, dokumentami potwierdzającymi konieczność ponoszenia wydatków na leczenie. Osoby prowadzące działalność gospodarczą muszą spełnić dodatkowe wymogi. W ich przypadku brane są pod uwagę również regulacje dotyczące pomocy publicznej.

niestanowiącą pomocy publicznej, stanowiącą pomoc de minimis lub stanowiącą pomoc publiczną na cele wskazane w art. 67b § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Podatnik musi określić we wniosku, o którą z tych ulg się ubiega, a ponadto dołączyć wymagane w związku z tym dokumenty. Na ogół chodzi o pomoc de minimis. Jeżeli ulga stanowi pomoc de minimis, łączna wartość pomocy dla podatnika nie może przekroczyć równowartości 200.000 euro (w ciągu 3 ostatnich lat), a w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w sektorze transportu drogowego towarów - 100.000 euro.

Przedsiębiorcy, którzy mają problem z terminowym opłaceniem podatku dochodowego z powodu epidemii COVID-19, mogą skorzystać z pomocy państwa w ramach programu "Polskie środki antykryzysowe - COVID-19 - program dotyczący ulg w spłacie zobowiązań podatkowych na podstawie Ordynacji podatkowej". Wsparcie może polegać na odroczeniu terminu płatności podatku, rozłożeniu zapłaty podatku na raty, odroczeniu lub rozłożeniu na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę. O ulgę może wystąpić przedsiębiorca, u którego nastąpił spadek obrotów gospodarczych z powodu COVID-19 o co najmniej 25% w dowolnym miesiącu przypadającym po 31 stycznia 2020 r. w porównaniu do miesiąca poprzedniego lub analogicznego miesiąca roku poprzedniego. Pomoc nie jest objęta limitem oraz nie podlega kumulacji z inną pomocą udzielaną na podstawie Komunikatu Komisji - Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (2020/C 91I/01). Musi być jednak udzielona przed 30 czerwca 2021 r. Termin odroczenia lub spłaty ostatniej raty zobowiązania podatkowego nie może być natomiast późniejszy niż 31 grudnia 2022 r.

Zgodnie z zapewnieniami Ministerstwa Finansów wnioski uzasadnione sytuacją związaną z epidemią COVID-19 rozpatrywane są w pierwszej kolejności.

Podstawa prawna:  Ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.)