Zarabiasz za granicą? Zmniejsz podatek dzięki uldze abolicyjnej
Wiele osób pracujących za granicą musi rozliczyć się z zagranicznych dochodów z polskim fiskusem. Tymczasem stawki podatku w Polsce są często mniej korzystne niż w innych krajach. Ulga abolicyjna pozwala na zmniejszenie daniny dla rodzimego urzędu skarbowego.
Z rodzimym fiskusem muszą rozliczyć się wszyscy ci, którzy mają miejsce zamieszkania w Polsce, bez względu na kraj, w którym zarabiali pieniądze - jest to tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy. W jaki jednak sposób określa się miejsce zamieszkania w Polsce? Ustawa o podatku dochodowym mówi, że dotyczy to osób, które mają w naszym kraju centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Wystarczy więc spełnić jeden z powyższych warunków, aby zostać uznanym za rezydenta polskiego. Jeśli zatem podatnik wyjeżdża za granicę w celach zarobkowych i przebywa tam dłużej niż 183 dni w roku, ale jednocześnie ma w Polsce rodzinę i dom, zobowiązany jest rozliczyć zagraniczne dochody przed polskim fiskusem.
Pobierz za darmo: program PIT 2010
W umowach Polski z innymi krajami przewidziano dwie metody unikania podwójnego opodatkowania: metodę wyłączenia z progresją oraz metodę odliczenia proporcjonalnego.
Pierwsza z metod jest korzystniejsza. Zakłada bowiem, że dochód zagraniczny jest zwolniony w Polsce z podatku. Jeśli podatnik nie zarabia także w kraju, nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego. Natomiast pracując i w Polsce i za granicą, dla ustalenia stawki podatku od dochodu osiągniętego w naszym kraju stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu polskiego i zagranicznego.
Zastosowanie drugiej z metod - odliczenia proporcjonalnego - oznacza, że dochód zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce, niezależnie od tego, czy w Polsce osiągnięte zostały inne dochody czy też nie. Podatnik ma prawo odliczyć od polskiego podatku daninę zapłaconą za granicą, ale tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód zagraniczny. Metoda ta nie jest korzystna, ponieważ stawki podatku w Polsce są wysokie, a kwoty wolne - niskie. W rezultacie często trzeba dopłacać relatywnie duże kwoty podatku na koniec roku. Można się jednak przed tym uchronić stosując tzw. ulgę abolicyjną.
Ulga abolicyjna, wprowadzona w 2008 r., polega na odliczeniu od podatku kwoty będącej różnicą pomiędzy podatkiem wyliczonym przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia a podatkiem wyliczonym przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.
Ulgę odlicza się w zeznaniu rocznym. Może się więc zdarzyć, że osoba powracająca do Polski będzie zobowiązana do wpłaty zaliczki na podatek od dochodu zagranicznego, a zwrot podatku wynikający z zastosowania ulgi otrzyma dopiero po złożeniu rocznego zeznania.
Ulga skierowana jest do podatników, którzy:
- rozliczają dochody zagraniczne osiągnięte w kraju, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidującą metodę odliczenia proporcjonalnego
- rozliczają dochody zagraniczne osiągnięte w kraju, z którym Polska nie ma podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Polska nie ma podpisanych umów z wieloma krajami. Nie oznacza to jednak, że brak umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawsze uprawnia podatnika do skorzystania z ulgi. Nie można jej zastosować w przypadku dochodów osiągniętych w tzw. rajach podatkowych (m.in. Księstwo Andory, Barbados, Bermudy, Gibraltar, Hong-Kong, Kajmany, Liechtenstein, Księstwo Monako, Republika Seszeli).
Ulga przysługuje podatnikom, którzy osiągają dochody z pracy, z działalności wykonywanej osobiście, a także z działalności gospodarczej (także wtedy, gdy działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym). Ulgę stosuje się także w przypadku dochodów z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych, z wykonywanej poza Polską działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej. Z ulgi nie mogą za to skorzystać osoby, które osiągają dochody z zagranicznych rent i emerytur.
Ulgę wykazuje się w załączniku PIT/O w poz. 37. Aby ustalić kwotę przysługującego odliczenia, należy wyliczyć podatek przy zastosowaniu jednej i drugiej metody. Różnica pomiędzy nimi będzie stanowiła ulgę, podlegająca odliczeniu od podatku. Następnie ulgę należy przenieść do zeznania PIT 36 w poz. 180.
Joanna Szlęzak-Matusewicz, Tax Care
Agata Szymborska-Sutton, Tax Care