Czy złoty utrzyma się poniżej 4,30 za euro
Szczyt grupy euro pozostawił równie wiele pytań co zapowiedzi, ale rynki na razie wolą koncentrować się na tych ostatnich. Ciągle nie wiemy jak skonstruowane i z jakim odzewem banków spotka się program restrukturyzacji zadłużenia Grecji.
Rynkowe znaczenie restrukturyzacji EFSF okaże się trwałe jedynie w przypadku włączenia do mechanizmu EBC, bądź uczestników z poza strefy euro. Dlatego tak pozytywnie odebrane są sugestie, że Chiny mogą gwarantować fundusz stabilizacyjny w kwocie 50-100mld euro.
Dokapitalizowanie zaś banków europejskich jest z pewnością receptą na ograniczenie akcji kredytowej w Europie.
Na tym tle ciekawe są dobre dane PKB z USA i nieustanny rozdźwięk pomiędzy danymi o konsumpcji (dobrymi) i nastrojami (fatalne). Tym samym szanse na QE3 oraz cięcia stóp w nadchodzącym tygodniu stają się bardzo mało prawdopodobne.
Oczekujemy jednak, że oczekiwane obniżki stóp procentowych w strefie euro, spowolnienie gospodarcze, kapitałowe i płynnościowe ograniczenia udzielania kredytów zwiększać będą popyt na krótkie instrumenty skarbowe w krajach o rozsądnej wypłacalności. Trudno jednak w najbliższym czasie przełożyć ten mechanizm także na polskie papiery skarbowe. Po pierwsze, bieżące dane gospodarcze są ciągle niezłe, co hamuje oczekiwania obniżek.
Także przyszłotygodniowy wskaźnika PMI nie powinien przynieść niemiłych niespodzianek. Po drugie, złotowe stawki rynku pieniężnego oraz te wynikające z rynku FX swapów rosną, po części w związku z dostępnością finansowania w walucie, po części w wyniku segmentacji rynku. Finansowanie pozycji w dwuletnich obligacjach staje się tym samym dosyć kosztowne.
Przy utrzymującym się optymizmie i wzroście wartości euro wobec dolara, a także w związku z rosnącymi złotowymi stopami procentowymi pojawia się miejsce do utrzymania złotego poniżej 4,30/euro w najbliższym czasie.
