Przestój ekonomiczny i obniżenie wymiaru czasu pracy na podstawie tarczy 4.0

Spadek obrotów lub przychodów

Pracodawca, który z powodu COVID-19 zanotował spadek obrotów gospodarczych w określonym procencie, może wprowadzić przestój ekonomiczny lub obniżyć pracownikom wymiar czasu pracy na podstawie art. 15g ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19... (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), zwanej specustawą w sprawie COVID-19. Tryb zastosowania wyżej wymienionych rozwiązań określono w art. 15g ust. 11-15 specustawy w sprawie COVID-19 (patrz tabela).

Ustawa o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19... (Dz. U. z 2020 r. poz. 1086), zwana tarczą 4.0, dodała nowe kryterium pozwalające na zastosowanie przestoju ekonomicznego lub obniżenie wymiaru czasu pracy. Jest nim wystąpienie u pracodawcy (zdefiniowanego w art. 3 Kodeksu pracy) spadku przychodów ze sprzedaży towarów lub usług w następstwie COVID-19 i w związku z tym wystąpienie istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń. Zgodnie z art. 15gb, dodanym do specustawy w sprawie COVID-19 przez tarczę 4.0, istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń definiowany jest jako zwiększenie ilorazu:

• kosztów wynagrodzeń pracowników, z uwzględnieniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników finansowanych przez pracodawcę oraz
   
• przychodów ze sprzedaży towarów lub usług

z tego samego miesiąca kalendarzowego dowolnie wskazanego przez pracodawcę, przypadającego od dnia 1 marca 2020 r. do dnia poprzedzającego wprowadzenie przez pracodawcę przestoju ekonomicznego lub obniżenia wymiaru czasu pracy.

Iloraz ten musi wzrosnąć nie mniej niż o 5% w porównaniu do takiego ilorazu z miesiąca poprzedzającego (miesiąca bazowego).

Do kosztu wynagrodzeń pracowników nie zalicza się kosztów wynagrodzeń tych pracowników, z którymi rozwiązano umowę o pracę lub którym obniżono wynagrodzenie w trybie art. 15g ust. 8 specustawy w sprawie COVID-19 (w wysokości odpowiadającej wysokości tego obniżenia).

Do kiedy przestój? Obniżenie czasu pracy albo objęcie pracownika przestojem ekonomicznym na podstawie art. 15gb specustawy w sprawie COVID-19 może być stosowane w okresie do 6 miesięcy od miesiąca, w którym wspomniany wcześniej iloraz uległ zmniejszeniu do poziomu niższego niż 105% ilorazu z miesiąca bazowego. Maksymalnie pracodawca będzie mógł korzystać z przedstawionych rozwiązań przez 12 miesięcy od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub epidemii, chyba że wcześniej przywróci czas pracy obowiązujący przed jego obniżeniem lub zakończy przestój ekonomiczny pracownika, który był nim objęty.

autor: Agata Barczewska
Gazeta Podatkowa nr 54 (1720) z dnia 2020-07-06