Umowa najmu a zwierzęta – co obie strony powinny wiedzieć przed podpisaniem?

Kodeks Cywilny w art. 431* dokładnie określa, kto odpowiada za wszelkie zniszczenia wyrządzone przez zwierzę:

§ 1.

"Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.

§  2.

Chociażby osoba, która zwierzę chowa lub się nim posługuje, nie była odpowiedzialna według przepisów paragrafu poprzedzającego, poszkodowany może od niej żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody, jeżeli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i tej osoby, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego".

Zatem zgodnie z przepisami winę za szkody, które zostały wyrządzone przez zwierzę, ponosi tylko i wyłącznie jego właściciel.

Jeśli właściciel mieszkania nie życzy sobie, by przyszły najemca trzymał w lokalu zwierzę, warto w tym przypadku zawrzeć taki zapis w umowie. By zniechęcić najemcę np. do zatajenia faktu posiadania pupila w mieszkaniu, można dodatkowo określić wysokość kary, jaką będzie co miesiąc płacił za naruszenie postanowienia. Co więcej, w skrajnych przypadkach, za nieprzestrzeganie wcześniejszych ustaleń, właściciel mieszkania może rozwiązać umowę najmu.

Wynajmujący może zastrzec sobie również prawo w umowie do posiadania przez najemcę konkretnej rasy czy gatunku - jeśli oczywiście wyraża zgodę na to, by zwierzę mogło zamieszkiwać wynajęte mieszkanie. Jest to istotne, gdy na przykład najemca posiada niewielkie zwierzątko, jak chomik czy rybki, które raczej nie wyrządzi wielkich szkód w lokalu.

Jest również druga strona medalu, a mianowicie najemca. Jeśli posiada on np. starszego psa, czy kota to takie zwierzę raczej nie wyrządzi większych szkód w mieszkaniu. Warto zatem rozważyć w takim przypadku zmianę decyzji dotyczącej klauzuli zakazującej w umowie na rzecz np. opłacenia przez najemcę ubezpieczenia OC lokalu, które pokryje koszty napraw. Jest to solidne zabezpieczenie dla obu stron. To samo dotyczy kaucji - właściciel mieszkania może przeznaczyć ją na remont zniszczonego lokalu.

By zapobiec konfliktom, dobrze jest również sporządzić dodatkowy dokument, w którym wynajmujący określi zasady trzymania zwierzęcia w mieszkaniu. Na przykład okazanie książeczki szczepień czy należyta opieka, by pupil nie sprawiał kłopotów sąsiadom itp.

Gdy wynajmujący oraz najemca określili warunki, na jakich zwierzę może przebywać w lokalu, warto sporządzić protokół zdawczo-odbiorczy. W takim dokumencie należy dokładnie opisać stan techniczny lokalu oraz urządzeń oraz aktualny stan liczników. Protokół, tak samo jak umowę najmu, sporządza się w dwóch egzemplarzach dla każdej ze stron. Dobrym pomysłem jest wykonanie zdjęć lokalu przed jego przekazaniem. W razie wątpliwości posłużą jako dowód lub porównanie do stanu pierwotnego.

W przypadku posiadania zwierząt przez najemcę, warto sporządzić bardzo dokładną dokumentację - opisać stan wyposażenia - mebli, ścian i podłóg, urządzeń elektrycznych itd. Jeśli posiadają jakieś wady, również należy dopisać to do protokołu.

Warto porozmawiać z najemcą, by dbał o odpowiedni porządek w lokalu i przypomnieć mu, że jest to jego obowiązkiem.

Często, pomimo utrzymywania odpowiedniej higieny w lokalu, zdarza się, że niechciany zapach zwierząt zostaje na dłużej w pomieszczeniu. Dlatego, jeśli to możliwe, dobrze jest pozbyć się dywanów a okrycia mebli wypoczynkowych zabezpieczyć narzutą lub kocem. W ten sposób łatwiej utrzymać powierzchnie w czystości oraz zapobiec gromadzeniu się alergenów.

Jeśli przykry zapach będzie utrzymywał się, mimo dbania o wnętrze, obie strony mogą zgodnie ustalić, że po wyprowadzce z mieszkania, najemca zobowiąże się pomalować ściany na nowo - na swój koszt, bądź na pół z właścicielem lokalu.

*Źródło: https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/kodeks-cywilny-16785996/art-431

Artykuły sponsorowane