Mark Rutte

Mark Rutte ukończył szkołę średnią w 1984 roku, a w 1992 roku zdobył tytuł magistra historii na Uniwersytecie w Lejdzie. 

Już w trakcie studiów zaangażował się w działalność polityczną, dołączając do organizacji młodzieżowej Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD) - Jongeren Organisatie "Vrijheid en Democratie", której przewodniczył w latach 1988-1991. 

W tym okresie Rutte zdobywał cenne doświadczenia polityczne i zarządcze, które miały mu później pomóc w budowaniu kariery politycznej. 

Po ukończeniu studiów Rutte rozpoczął pracę w sektorze prywatnym. W latach 1992–1997 oraz 2000-2002 pełnił funkcję menedżera ds. zasobów ludzkich w Unileverze, międzynarodowym koncernie spożywczym i chemicznym. 

W latach 1997-2000 pracował w Van den Bergh Nederland, spółce powiązanej z Unileverem, a w 2002 roku został dyrektorem ds. zasobów ludzkich w IgloMora Groep, również należącej do Unilevera. 

Te doświadczenia w zarządzaniu zasobami ludzkimi i organizacjami biznesowymi miały znaczący wpływ na jego styl przywództwa politycznego. 

W 2002 roku Mark Rutte wszedł do rządu, obejmując stanowisko sekretarza stanu ds. spraw społecznych i pracy w pierwszym gabinecie Jan Petera Balkenendego. Był to początek jego kariery na wysokich stanowiskach politycznych. 

W 2004 roku został mianowany sekretarzem stanu ds. szkolnictwa wyższego i nauki, a jego rola w rządzie zaczęła się rozrastać. 

W 2006 roku Rutte został wybrany na lidera VVD, co oznaczało dla niego przejęcie sterów w jednej z największych partii politycznych w Holandii. 

Pomimo trudnych początków, gdy jego partia zajęła czwarte miejsce w wyborach parlamentarnych w listopadzie 2006 roku, Rutte zdołał umocnić swoją pozycję jako lidera opozycji. 

Jego charyzma, umiejętność przemawiania i zdolność do negocjacji przyczyniły się do wzrostu popularności VVD. 

Prawdziwy przełom nastąpił w 2010 roku, kiedy to VVD wygrała wybory parlamentarne, zdobywając 31 mandatów w Tweede Kamer, izbie niższej holenderskiego parlamentu. 

Mark Rutte został wyznaczony na premiera, stając się pierwszym w historii liderem VVD na tym stanowisku. Jego rządy były skoncentrowane na cięciach budżetowych, reformach administracyjnych oraz ograniczeniu wydatków publicznych, co miało na celu stabilizację gospodarki po kryzysie finansowym z lat 2008-2009. 

Jednym z głównych wyzwań pierwszej kadencji Ruttego było zbudowanie koalicji rządowej. VVD nawiązała współpracę z Apelem Chrześcijańsko-Demokratycznym (CDA) oraz Partią Wolności (PVV), co zaowocowało utworzeniem mniejszościowego rządu wspieranego przez PVV. Koalicja ta skoncentrowała się na zaostrzeniu przepisów imigracyjnych, ograniczeniu wydatków budżetowych oraz zwiększeniu bezpieczeństwa wewnętrznego. 

W 2012 roku, po załamaniu się rozmów koalicyjnych z PVV, Rutte podał swój rząd do dymisji. Pomimo tego, jego partia ponownie wygrała wybory, zdobywając 41 mandatów. Tym razem VVD utworzyła większościową koalicję z Partią Pracy (PvdA), a Mark Rutte po raz drugi został premierem. 

Jego rząd kontynuował reformy gospodarcze, starając się jednocześnie utrzymać równowagę pomiędzy cięciami budżetowymi a zapewnieniem stabilności społecznej. 

W wyborach parlamentarnych z 2017 roku VVD ponownie odniosła zwycięstwo, zdobywając 33 mandaty. Rutte po raz trzeci został premierem, tym razem na czele koalicji składającej się z VVD, CDA, D66 oraz Unii Chrześcijańskiej (CU). 

Jego trzecia kadencja była naznaczona wyzwaniami związanymi z kryzysem migracyjnym, reformami społecznymi oraz koniecznością utrzymania jedności w coraz bardziej spolaryzowanym społeczeństwie. 

Jednak to w 2021 roku, podczas czwartej kadencji Ruttego, jego rząd znalazł się w centrum poważnego skandalu związanego z błędami administracji skarbowej, które doprowadziły do niesłusznego oskarżenia tysięcy rodzin o wyłudzenia zasiłków na dzieci. 

\W rezultacie, Mark Rutte podał rząd do dymisji, biorąc na siebie odpowiedzialność za te nieprawidłowości. Pomimo dymisji, Rutte pozostał na stanowisku do czasu wyłonienia nowego rządu po wyborach, które ponownie wygrała jego partia. 

Negocjacje nad nową koalicją trwały przez wiele miesięcy, ale ostatecznie w styczniu 2022 roku udało się sformować czwarty rząd Ruttego, obejmujący te same partie, które tworzyły poprzednią koalicję. Niemniej jednak, rządy te zakończyły się w lipcu 2023 roku, kiedy to premier ogłosił dymisję gabinetu z powodu braku porozumienia co do polityki azylowej. 

Po rezygnacji z funkcji premiera Mark Rutte ogłosił, że kończy swoją aktywność polityczną. W sierpniu 2023 roku na funkcji lidera VVD zastąpiła go Dilan Yeşilgöz-Zegerius. 

Jednakże, polityczna kariera Ruttego nie dobiegła końca - w czerwcu 2024 roku został kandydatem na sekretarza generalnego NATO, a w tym samym miesiącu wybrano go na to stanowisko. Jego kadencja miała rozpocząć się w październiku 2024 roku. 

Mark Rutte pełnił funkcję premiera Holandii aż do 2 lipca 2024 roku, kiedy to jego miejsce zajął Dick Schoof, po utworzeniu nowego rządu po wyborach z listopada 2023 roku. 

Mark Rutte pozostaje jedną z najbardziej wpływowych postaci w historii współczesnej Holandii. 

Jego długotrwałe rządy przyniosły stabilność polityczną i gospodarczą w trudnych czasach kryzysów finansowych, migracyjnych oraz społecznych. Umiejętność budowania koalicji, elastyczność w zarządzaniu oraz zdolność do podejmowania trudnych decyzji sprawiły, że stał się on jednym z najbardziej rozpoznawalnych liderów w Europie. 

Rutte zostanie zapamiętany jako polityk, który potrafił łączyć pragmatyzm z twardą polityką, stawiając na pierwszym miejscu interesy Holandii. 

Jego wpływ na politykę krajową i międzynarodową będzie odczuwalny jeszcze przez wiele lat, a jego przejście do NATO symbolizuje dalszą kontynuację jego wkładu w kształtowanie bezpieczeństwa i stabilności w Europie i na świecie.