Nie czas na cięcie

Analitycy uważają, że wprawdzie pierwszy możliwy termin następnego cięcia stóp to czerwiec, ale bardziej prawdopodobna jest redukcja oprocentowania w kolejnych miesiącach letnich.

Brak zmian w polityce pieniężnej nie jest dla nikogo zaskoczeniem - takiej decyzji spodziewali się analitycy. Wskazywali, że Radzie trudno byłoby uzasadnić redukcję stóp w sytuacji, gdy rośnie inflacja (w kwietniu wzrosła do 6,6% z 6,2% w marcu, a w maju zapewne jej poziom się nie zmieni) i budżet ma problemy, przez co deficyt budżetowy sięgnął po ubiegłym miesiącu prawie 90%. Nieco mniej pewności wykazywały rynki finansowe, obawiając się strat w sytuacji, gdyby RPP zdecydowała się jednak na cięcie. W rezultacie, tuż po ogłoszeniu decyzji Rady złoty się umocnił, osiągając poziom 14,15% powyżej dawnego parytetu, gdy wcześniej oscylował wokół 13,85%. Drgnęły też, choć nieznacznie, rentowności papierów skarbowych.

Tymczasem, jak się okazało, RPP nie przejęła się kwietniowym wzrostem inflacji podawanej przez GUS oraz większości wskaźników inflacji bazowej. - W opinii Rady, kwietniowy wzrost wskaźnika cen towarów i usług nie wskazuje na początek trwałego wzrostowego trendu inflacyjnego - powiedział Leszek Balcerowicz (na fot.), szef RPP i prezes NBP.

Inny członek RPP Cezary Józefiak stwierdził, że nie widzi zagrożeń dla realizacji tegorocznego celu inflacyjnego. - Według mnie, inflacja na koniec roku będzie w okolicach 6%, choć nie wierzę, aby spadła poniżej tego poziomu - powiedział.

Jak wynika z komunikatu RPP, przyczyną decyzji o braku zmian stóp było nie tyle pogorszenie sytuacji, ile brak poprawy czynników wpływających na kształtowanie się inflacji. RPP zwróciła także uwagę na problemy budżetu oraz spadające prognozy wzrostu gospodarczego w Europie Zachodniej i USA, co może negatywnie odbić się na wynikach polskiego eksportu.

Zdaniem analityków, obecnie trudno stwierdzić, kiedy RPP zdecyduje się na obniżkę stóp procentowych. - Moim zdaniem, w czerwcu czy w lipcu dojdzie do redukcji stóp o 100-150 pkt. bazowych - powiedział Marek Zuber, analityk BPH. - Wiem, że to mało precyzyjna prognoza, ale w tej chwili trudno coś dokładniej przewidywać.

Powodem tych trudności w formułowaniu prognoz jest inflacja i problemy budżetu. Analitycy spodziewali się, że kwietniowy wzrost inflacji był zjawiskiem jednorazowym, jednak ostatnie dane o cenach żywności wskazują, iż także w maju inflacja pozostanie na poziomie 6,6%. Resort finansów spodziewał się nawet wzrostu tego wskaźnika do 6,8%, choć zdaniem członków RPP bardziej prawdopodobna jest stabilizacja. Z kolei kłopoty budżetu mogą spowodować, że zaawansowanie deficytu sięgnie 100% po maju i sytuacja poprawi się nieco dopiero w czerwcu, gdy swój zysk wpłaci NBP oraz wpłyną pieniądze z licencji za UMTS.

- W lipcu inflacja powinna spaść ze względu na efekt bazowy - powiedziała Iwona Pugacewicz-Kowalska, analityk CDM Peako. - W tej sytuacji powstaje pytanie, czy Rada zdecyduje się poczekać na ten spadek inflacji, czy podejmie decyzję o obniżce, zakładając, iż on nastąpi. Jednak jej zdaniem, nie wydaje się, aby obniżka już w czerwcu była prawdopodobna. Poza tym w lipcu powinny być już znane plany cięć budżetowych, których przygotowanie zapowiedział niedawno minister finansów Jarosław Bauc.

Jaki deficyt?

Dziś NBP poda dane o deficycie na rachunku obrotów bieżących w kwietniu. Zdaniem analityków, od wysokości tego wskaźnika w dużym stopniu będzie zależeć to, czy złoty nadal będzie utrzymywał swoją siłę. - Jeżeli dane będą dobre, to złoty może jeszcze się wzmocnić, choć nie będzie to bardzo duże wzmocnienie - powiedział Marek Zuber z BPH. - Jeśli zaś okażą się one niekorzystne, możemy być świadkami początku słabnięcia złotego już w czerwcu. Jego zdaniem, bardziej realna jest ta druga możliwość, spodziewa się on bowiem deficytu na rachunku obrotów bieżących na poziomie 900-950 mln USD. Wzrost deficytu - wg niego - zostanie wywołany z jednej strony słabnącym wskutek silnego złotego eksportem, a z drugiej - kwietniowymi płatnościami rat zadłużenia zagranicznego Polski.

Z kolei Iwona Pugacewicz-Kowalska oczekuje deficytu na poziomie ok. 860 mln USD, co oznacza, iż w ujęciu rocznym wyniesie on ok. 5,3% PKB. Jej zdaniem, eksport pozostanie silny, mimo przewartościowanego złotego, a import będzie stabilny, jednak w ciągu kilku miesięcy wyniki polskiego handlu zagranicznego zaczną się pogarszać.

W marcu deficyt na rachunku obrotów bieżących wyniósł 742 mln USD, czyli - w ujęciu rocznym - ok. 5,3% PKB.