Ile kosztuje pobyt w sanatorium? Tylko w jednym przypadku jest bezpłatny

Aby skorzystać z sanatorium w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia, trzeba mieć skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Dokument ma formę elektroniczną i rozpatruje go wojewódzki oddział funduszu. Pobyt w sanatorium na NFZ nie jest całkowicie darmowy. Kuracjusze pokrywają częściowo koszty zakwaterowania i wyżywienia, których wysokość zależy od sezonu oraz standardu pokoju. Wysoki, droższy sezon rozpoczyna się 1 maja, a kończy 30 września. Poniżej zestawienie kosztów pobytu w sanatorium na NFZ w zależności od standardu pokoju i sezonu:  

• pokój jednoosobowy z łazienką: 40,9 zł (poza sezonem 32,6 zł); 
• pokój jednoosobowy w studiu: 37,4 zł (poza sezonem 26,1 zł); 
• pokój jednoosobowy bez łazienki: 33,2 zł (poza sezonem 24,9 zł;
• pokój dwuosobowy z łazienką: 27,3 zł (poza sezonem 19,5 zł); 
• pokój dwuosobowy w studiu: 24,9 zł (poza sezonem 16,5 zł); 
• pokój dwuosobowy bez łazienki: 19,5 zł (poza sezonem 14,2 zł); 
• pokój wieloosobowy z łazienką: 14,8 zł (poza sezonem 12,5 zł); 
• pokój wieloosobowy w studiu: 13,6 zł (poza sezonem 11,9 zł); 
• pokój wieloosobowy bez łazienki: 11,9 zł (poza sezonem 10,6 zł). 

To ceny za dobę dla jednej osoby. Standardowo sanatorium na NFZ obejmuje 21 dni, bo tyle czasu wymaga pełen cykl rehabilitacji.  

Jeśli wybierasz się do sanatorium na NFZ, musisz się liczyć z dodatkowymi kosztami. Fundusz nie pokrywa dojazdu w obie strony. NFZ pokrywa koszty leczenia i zabiegów, ale nie wszystkich. Nie zapłaci za usługi, które nie są związane z chorobą główną, na przykład za masaże. Kuracjusz z własnej kieszeni zapłaci też opłatę klimatyczną w uzdrowisku i uiści opłaty dodatkowe, takie jak TV czy dostęp do WI-FI w niektórych ośrodkach. Nie ma co liczyć również na pokrycie kosztów opiekuna.  

Na darmowy pobyt w sanatorium na NFZ mogą liczyć dzieci do 18 roku życia (lub do 26, jeśli się uczą) oraz osoby z wysokim stopniem niepełnosprawności. Nie zapłacą również inwalidzi wojskowi i wojenni, kombatanci, działacze opozycji antykomunistycznej i osoby pracujące z azbestem.  

Do sanatorium może skierować kuracjusza również ZUS, w ramach tak zwanej prewencji rentowej. Warunkiem jest to, że rehabilitacja umożliwi pacjentowi powrót na rynek pracy. W takim wypadku pobyt w ośrodku trwa 24 dni, a ZUS pokrywa wszystkie koszty pobytu w sanatorium. Zapłaci również za dojazd i powrót, ale tylko najtańszą komunikacją publiczną. 

Aby pojechać do sanatorium na ZUS, trzeba jednak spełnić kilka warunków. Przede wszystkim trzeba być osobą ubezpieczoną. Taki pobyt przysługuje również tym, którzy pobierają zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne lub rentę okresową z tytułu niezdolności do pracy. ZUS zapłaci za pobyt tym, dla których rehabilitacja jest szansą na powrót do pracy zawodowej.  

Do sanatorium można też jechać prywatnie, trzeba się jednak liczyć z o wiele wyższymi kosztami. Tutaj jednak nie jest wymagany pobyt trzytygodniowy, można zdecydować się na krótszy czas rehabilitacji. Ceny uzależnione są od miejsca, a także pakietu usług czy zabiegów. Jedna osoba za płaci za dobę w sanatorium prywatnym od 150 do nawet 500 złotych. Do tego dochodzą opłaty klimatyczne oraz dodatkowe, na przykład za parking czy za lodówkę. To ponad trzy razy więcej niż najdroższa opcja pobytu na NFZ. Można liczyć na to, że poza sezonem ceny będą niższe. Do sanatorium prywatnego nie trzeba mieć skierowania. Można sobie wybrać czas, miejsce i usługi dodatkowe, a także skrócić pobyt do tygodnia lub dwóch.  

Źródła: gov.pl, nfz.gov.pl 

Czytaj też: Nocleg nad morzem za 32 zł. O tym triku na tanie wakacje wie niewielu