Pracodawcy zalegają z wypłatami pensji
Aż dwukrotnie wzrosła liczba pracowników, którzy nie dostają pensji na czas. Od stycznia do września pracodawcy nie wypłacili wynagrodzenia aż 64 tys. osób. To najnowsze dane Państwowej Inspekcji Pracy. Winny jest oczywiście kryzys gospodarczy.
- Kwota niewypłaconych należności wzrosła o połowę - powiedział w piątek na konferencji prasowej Główny Inspektor Pracy, Tadeusz Jan Zając.
Od początku tego roku 63,9 tys. pracowników nie otrzymało wynagrodzenia. Należności, których nie wypłacono wyniosły w sumie 100,1 mln. Oznacza to, że były o połowę wyższe niż te niewypłacone w analogicznym okresie ub. (64,7 mln).
Pracodawcy skarżą się na brak płynności finansowej, przez co nie mają z czego płacić pensji w terminie. - Nie powiększa się liczba pracodawców, którzy z pełną premedytacją, wykorzystując sytuację, nie wypłacają pracownikom wynagrodzenia - mówi Główny Inspektor Pracy Tadeusz Zając.
Zastępca Głównego Inspektora Pracy Marian Liwo dodał, że wzrost liczby pracowników pozbawionych wynagrodzeń i innych niewypłaconych należności z tytułu umowy o pracę wynika ze złej kondycji finansowej wielu pracodawców, spowodowanej kryzysem oraz brakiem rezerw finansowych. - Kryzys spowodował brak zamówień na określonego rodzaju roboty i usługi, jak też niewywiązywanie się kontrahentów w zakresie zapłaty - powiedział.
Według Państwowej Inspekcji Pracy, częściej niż w ub.r. naruszane były przepisy prawa pracy związane ze świadczeniami przysługującymi za pracę (wzrost z 11,8 tys. do 13,1 tys.) oraz przepisami regulującymi kwestie rozwiązywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (wzrost ze 151 do 347 pracodawców).
W ocenie Liwy, wzrost liczby nieprawidłowości w zakresie rozwiązywania stosunku pracy wynika z ograniczania przez pracodawców zatrudnienia. Podkreślił, że PIP uruchomiła w swoich strukturach organizacyjnych różne formy pomocy prawnej dla pracodawców, w tym także w zakładach pracy. - Celem tych form pomocy było zapewnienie praworządności postępowania w rozwiązywaniu umów o pracę z pracownikami. Z przykrością stwierdzamy, że niektórzy pracodawcy niechętnie z tej pomocy korzystali - dodał.
Od stycznia do końca września br. więcej było też skarg kierowanych do PIP - tych w sprawie zwolnień z przyczyn niedotyczących pracowników było 651, czyli ponad 2,5-krotnie więcej niż w pierwszych trzech kwartałach ub.r.
Liwo zaznaczył, że często wpływają one do PIP z pominięciem drogi sądowej, która w takich sytuacjach powinna być traktowana priorytetowo. Ocenił też, że powodem tego jest m.in. obawa pracowników do kierowania spraw do sądu w oparciu o obowiązujące procedury sądowe. - Działalność PIP w tym zakresie ma charakter interwencyjny, a nie orzekający. Nie jesteśmy w stanie wydać orzeczenia o przywróceniu do pracy, czy uznaniu wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne - podkreślił.
PIP nałożyła na pracodawców w tym okresie 4,7 tys. mandatów (w ub.r. było ich 4,2 tys.) - średnia jego wysokość wyniosła 1900 zł (w ub.r. było to 1235 zł) i zastosowała 1,7 tys. tzw. środków wychowawczych, nakładanych w sytuacjach niezawinionych przez pracodawcę (w ub.r. 1. tys.). Liczba wniosków o ukaranie, skierowanych przez inspektorów pracy do sądu, spadła nieznacznie - z 1,2 tys. w okresie styczeń-wrzesień 2008 r. do 1,1 tys. do końca września br. - średnia kwota kary nałożonej w tym roku przez sąd grodzki to 2380 zł.
Zając ocenił także, że osoby poszukujące pracy nie posiadają umiejętności rozmowy z potencjalnym pracodawcą. - Musimy zastanowić się nad tym, co zrobić, żeby kontakt między pracodawcą a pracownikiem odbywał się na zasadzie partnerskiej - powiedział.
Od stycznia do końca września 2009 r. PIP przeprowadziła 63 tys. kontroli; w tym samym czasie roku biegłego - 59,8 tys.
Czytaj również:
Coraz więcej Polaków nie dostaje należnych pensji
