Ubezpieczyciele nie schowali głowy w piasek

Wyniki finansowe towarzystw ubezpieczeniowych po dwóch kwartałach 2002 r. pokazują, że szefowie spółek zrozumieli - albo uświadomili im to akcjonariusze - że nie można już dłużej chować głowy w piasek. Recesja jest, pewnie trochę potrwa i nie da się funkcjonować jak dotychczas, czyli utrzymywać rzesz niewykwalifikowanych pośredników, wspieranych przez mało efektywnych urzędników, a w skrajnych przypadkach budować pałace w centrum stolicy. To za dużo kosztuje.

Redukcje kosztów, niekiedy drastyczne, przynoszą nareszcie efekty. Pierwsze odczuły to towarzystwa życiowe, nie obciążone tak wysoką szkodowością jak spółki majątkowe. Mimo recesji cały sektor zdołał nieco poprawić wyniki, choć w większości przypadków oznaczało to po prostu zmniejszenie bardzo wysokiej straty. Miejmy nadzieję, że tzw. obcinanie ogonów nie dotknie tułowia i w chwili ożywienia gospodarczego towarzystwa ubezpieczeniowe zdołają szybko odzyskać utraconą dynamikę przypisu składki. Znacznie trudniejsze jest osiąganie poprawy wyniku w towarzystwach majątkowych, które zdają się bardziej przywiązane do swoich struktur, lokali, stołków itp.

Miejmy nadzieję, że zajmując się ratowaniem własnego bytu towarzystwa nie zapomną o klientach. Fenomen polis unit-linked, których portfel mimo panującej stagnacji rośnie w tempie ponad ą00 proc. roczne, pokazuje, że na produkty towarzystw popyt ciągle jest. Trzeba tylko przedstawić "towar", który będzie oferował cenę adekwatną do korzyści. Jeżeli ubezpieczony wie, za co płaci, widzi wzrost portfela w przypadku polis z funduszem i jest właściwie obsługiwany, to raczej nie będzie starał się zrywać polis przed terminem. Masowe rezygnacje z ubezpieczeń na życie świadczą wiec, że dotychczas sprzedawane produkty nie spełniały tych kryteriów.