Wykup samochodu z leasingu z zamiarem jego użytkowania poniżej 12 miesięcy
Firma wykupiła samochód osobowy z leasingu operacyjnego, co zostało potwierdzone fakturą. Ponieważ jego eksploatacja potrwa kilka miesięcy (krócej niż rok), mamy wątpliwość, czy możemy zaliczyć go do środków trwałych.
| Wydatek na wykup pojazdu z leasingu operacyjnego z zamiarem jego używania poniżej 12 miesięcy może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.
W efekcie podatnicy PDOF będą zobowiązani do rozliczania wydatków związanych z jego użytkowaniem na podstawie ewidencji przebiegu pojazdów. |
Jak wynika z art. 22a ustawy o PDOF (odpowiednio art. 16a ustawy o PDOP), amortyzacji podlegają używane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej składniki majątku, zwane środkami trwałymi, o ile stanowią własność lub współwłasność podatnika, nabyto je lub wytworzono we własnym zakresie, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.
Zatem w sytuacji, gdy przewidywany okres używania składnika jest równy lub krótszy niż 12 miesięcy, to zgodnie z ww. przepisem nie podlega on zaliczeniu do środków trwałych, a tym samym nie podlega też amortyzacji. Wydatki na nabycie lub wytworzenie takich składników majątku podlegają zaliczeniu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Tak będzie również w sytuacji przedstawionej w pytaniu, gdzie jednostka dokonuje wykupu z leasingu operacyjnego samochodu osobowego, który będzie użytkowany w okresie krótszym niż 12 miesięcy.
Niestety, w przypadku podatników PDOF niekorzystną konsekwencją niezaliczenia takiego samochodu osobowego do środków trwałych w przypadku wykorzystania go na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej jest obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Prowadzenie takiej ewidencji warunkuje możliwość zaliczenia ponoszonych na niego wydatków do kosztów użytkowania przychodów.
W art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOF stwierdzono bowiem, że nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Inaczej będzie w przypadku podatników PDOP, u których niewprowadzenie samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych nie skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (por. art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o PDOP). Istotne jest jedynie, aby pojazd był własnością podatnika, a wydatki na jego używanie miały związek z osiągnięciem przychodów lub ich zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.
Należy przy tym pamiętać, że gdyby omawiany pojazd był jednak używany przez podatnika powyżej 12 miesięcy, odpowiednie zastosowanie znajdzie art. 22e ustawy o PDOF oraz art. 16e ustawy PDOP. Jak wynika z tych przepisów, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku spełniające definicję m.in. środków trwałych, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:
1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia;
2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym dalej "Wykazem stawek amortyzacyjnych";
3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych;
4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu. Odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych Nr 26 z dnia 2015-09-10