Produkcja tradycyjnych dzwonkw chocalhos w Portugalii

Na fot z AFP: Produkcja tradycyjnych dzwonków uznanych w 2015 r. przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo ludzkości. Dzwonki produkuje się w trzech rejonach Portugalii od ponad dwóch tysięcy lat. Portugalskie dzwonki dla bydła ale także dla owiec zwykle zawieszane są na skórzanym pasku na szyi zwierzęcia. Tradycyjnie są używane przez pasterzy do lokalizowania i kontrolowania pasącego się bydła, a unoszące się wokół wsi dźwięki tworzą niezwykłą atmosferę. Różnej wielkości dzwonki wykuwa się na kowadle ręcznie, na zimno, z blachy żelaznej. Na wykutą formę nakłada się blaszki z miedzi lub cyny wraz z elementami zdobniczymi (krzyże, ptaszki). Całość oblepia się mieszaniną gliny i słomy, a potem wypala w piecu. W kolejnym etapie formę szybko schładza się w zimnej wodzie, a następnie usuwa wypaloną glinę. Na końcu montuje się serce dzwonka i dostraja jego dźwięk. Cała wiedza techniczna przekazywany jest w rodzinie z ojca na syna. Głównym ośrodkiem produkcji dzwonków jest Alcáçovas w południowej Portugalii, jednak w wyniku zmian społeczno-gospodarczych praktyka ta stopniowo zanika. Nowe metody wypasu sprawiają, że potrzeba coraz mniej pasterzy, a dzwonki wykonywane przy użyciu technik przemysłowych są coraz tańsze. Obecnie istnieje tylko 11 warsztatów i trzynastu rzemieślników, z których dziewięciu ma ponad 70 lat. większość znajduje się w Alentejo, a także w gminach Bragança, Tomar, Cartaxo i Angra do Heroísmo. Źródło: UNESCO