W oczekiwaniu na przełom
Pytanie o krótkoterminowy kierunek trendu na warszawskim parkiecie stopniowo zastępowane jest tym, czym zakończy się coraz bardziej widoczny trend boczny. W przypadku indeksu WIG rozciąga się od 44,5 tys. pkt, związanych ze styczniowym dołkiem do 50 tys. pkt, gdzie mamy szczyt z połowy lutego. Ta obszerna konsolidacja może okazać się płaską korektą po fali spadkowej z okresu lipiec 2007 r. - styczeń 2008 r., ale w optymistycznym scenariuszu byłaby podstawą do ukształtowania trwalszego ruchu w górę.
Wiadomo, że odpowiedź na pytanie będzie związane z tym, jak potoczą się wypadki na światowych parkietach. Nie wydaje się, żeby znalazły się jakieś lokalne czynniki, które mogłyby teraz zadecydować o kierunku wybicia z tego trendu bocznego. W związku z tym pozytywnie trzeba odebrać piątkową odporność amerykańskiego rynku na słabe dane z rynku pracy. Dla osób obserwujących ostatnie reakcje inwestorów, nie było to zaskoczeniem. Widać, że jesteśmy w takiej fazie, że inwestorzy przyjęli, iż najgorsze na razie minęło i zaczęli z większym optymizmem spoglądać w przyszłość, wypatrując lepszej koniunktury gospodarczej w II połowie tego roku. W tym kontekście dodatkowego znaczenia nabiera rozpoczynający się dziś w Ameryce, podaniem rezultatów przez Alcoa, pierwszą spółkę z indeksu DJIA, sezon publikacji wyników za I kwartał 2008 r. Już dawno indeks S&P 500 nie zachowywał się tak mocno przed rozpoczęciem przekazywania wyników. Przez 20 ostatnich sesji poszedł w górę o ponad 5 proc. To najlepszy rezultat od ponad 4 lat. Historia ostatnich lat wskazuje na sekwencję, w której S&P 500 średnio licząc nieco zyskuje przed rozpoczęciem sezonu wyników, a wraz z jego początkiem dochodziło do osłabienia notowań. Średnia zmiana indeksu przez 20 sesji przed początkiem sezonu to 0,9 proc., podczas gdy przez 10 sesji od jego rozpoczęcia S&P 500 tracił średnio 0,8 proc.
Piątkowa sesja w Ameryce wykazała jeszcze jedną rzecz, o której wspominaliśmy niedawno wskazując na zmiany w kapitalizacji poszczególnych sektorów na giełdzie w USA. Wartość rynkowa spółek powiązanych z rynkiem surowców prawie zrównała się z kapitalizacją firm finansowych. To powoduje większy wpływ na wartość indeksu sytuacji na rynku towarów. Spółki paliwowe zyskały w piątek w Stanach Zjednoczonych 1 proc., wydobywcze 1,4 proc.
Ciekawe informacje przyniósł raport o przepływach kapitału za miniony tydzień. Największy od stycznia 2007 r. odpływ środków odnotowały fundusze pieniężne. To ewidentnie wskazuje na rosnący optymizm inwestorów, coraz mniej obawiających się o przyszłość swoich środków. Patrząc kontrariańsko nie jest to dobry znak na dalszą przyszłość, choć w krótkim terminie może wspierać giełdy. Co ciekawe jednak niechęci do podmiotów pieniężnych nie towarzyszyło większe zainteresowanie funduszami akcji z emerging markets. Zdywersyfikowane podmioty odnotowały odpływ środków, tak samo jak fundusze europejskich rynków wschodzących, na których postrzeganiu coraz mocniej waży spowalniająca gospodarka europejska. Niechęcią darzono też fundusze obligacji, poza tymi, które lokują w Ameryce.
Przy pozytywnym nastawieniu światowych inwestorów najbardziej prawdopodobne jest to, że WIG dotrze w rejon 50 tys. pkt, ale bez wykrystalizowania się perspektyw światowych parkietów i odpowiedzi na pytanie o wyniki spółek amerykańskich w I kwartale i kolejnych, nasi inwestorzy raczej nie zdecydują się na odważniejsze ruchy.
Katarzyna Siwek
