Bierzesz rozwód? Sprawdź, czy dostaniesz alimenty
W dzisiejszych czasach sądy coraz częściej rozpoznają sprawy rozwodowe, a przyczyny w postaci niezgodności charakterów małżonków nikogo już nie dziwią. Zdarzają się jednak przypadki, w których pojawia się element winy, który może wpłynąć na sytuację materialną rozwiedzionych małżonków, jak również na długość sprawy rozwodowej. Dlatego warto zastanowić się, na czym nam zależy i wybrać odpowiednie narzędzia, które pozwolą osiągnąć zamierzony cel.
Podstawą dla orzeczenia rozwodu jest wykazanie, że nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. Rozkład jest zupełny, gdy nie istnieje między małżonkami więź duchowa, fizyczna ani gospodarcza. Do okoliczności mogących spowodować zupełny rozkład pożycia małżeńskiego należy m. in. pijaństwo, nieróbstwo, groźba, agresja, zaniedbywanie rodziny, niewierność, odmowa wzajemnej pomocy.
Z kolei przyjęcie, że rozkład jest trwały, może zostać oparte na ocenie wynikającej z doświadczenia życiowego, iż powrót małżonków do wspólnego pożycia nigdy nie nastąpi. Rozkład nie musi wiązać się z wrogim nastawieniem małżonków do siebie, tak jak przyjazne stosunki między nimi nie wykluczają istnienia rozkładu. W każdej sprawie sąd indywidualnie ocenia stan faktyczny, biorąc pod uwagę zebrany materiał dowodowy, np. zeznania świadków, przesłuchanie stron, itp.
Jedną z kluczowych kwestii w sprawach rozwodowych jest ustalenie, czy któryś z małżonków ponosi winę za rozpad małżeństwa. Sąd w wyroku orzekającym rozwód może:
- na żądanie stron nie ustalać winy;
- ustalić, że oboje małżonkowie nie są winni rozkładu pożycia;
- ustalić, że oboje małżonkowie są winni rozkładu pożycia;
- ustalić, że jedno z małżonków jest winne rozkładu pożycia.
Należy podkreślić, że kwestia winy w rozwodzie może być rozstrzygnięta jedynie w wyroku rozwodowym i nie można o tym rozstrzygać w osobnym procesie.
Małżonek, który został uznany za wyłącznie winnego rozpadu małżeństwa, nie może żądać alimentów od byłego małżonka. Obowiązek alimentacyjny istnieje w wypadku, gdy:
- zapadł wyrok rozwodowy bez orzekania o winie;
- alimentów dochodzi małżonek niewinny od wyłącznie winnego;
- rozwód orzeczono z winy obu stron.
W sytuacji niedostatku, małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, może żądać od drugiego małżonka dostarczania środków utrzymania. Powinny one odpowiadać jego usprawiedliwionym potrzebom, mając na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe drugiego małżonka.
Bez względu na istnienie niedostatku, małżonek niewinny może żądać od małżonka, który został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, przyczyniania się w odpowiednim zakresie do zaspokajania jego usprawiedliwionych potrzeb. Konieczne jest porównanie sytuacji, w jakiej małżonek niewinny znajduje się po rozwodzie, z sytuacją w jakiej znajdowałby się w przypadku dalszego trwania małżeństwa.
Obowiązki alimentacyjne, o których mowa powyżej, wygasają w razie zawarcia nowego małżeństwa przez osobę uprawnioną do ich otrzymywania. Gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu. Ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, może przedłużyć termin pięcioletni.
