Firma płaci za twój internet domowy? Wykaż to w PIT

Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPB2/415-230/10-4/AS), refundacja pracownikowi kosztów abonamentu za posiadane łącze internetowe stanowi jego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym rodzi obowiązek opodatkowania.

Pobierz darmowy: PIT 2010

Organ skarbowy zaznaczył, że wykorzystywanie do pracy stałego łącza internetowego (np. w celu przesyłania raportów) charakteryzuje się tym, iż użytkownik łącza ponosi stałą opłatę za korzystanie z niego, bez względu na fakt, ile czasu trwa połączenie w danym okresie i jaka ilość danych została odebrana lub przesłana. W związku z powyższym zwrócono uwagę, że pracownik firmy za korzystanie z łącza stałego zapłaci tyle samo bez względu na to, czy będzie wykorzystywał łącze na potrzeby zakładu pracy, potrzeby prywatne, czy też w ogóle nie będzie korzystał z dostępu do internetu. Dlatego też Dyrektor Izb Skarbowej stwierdził, że pracownik nie ponosi wydatku na rzecz pracodawcy.

Z powyższym stwierdzeniem należy się nie zgodzić. Wynika to z faktu, że jeśli praca wymaga od pracownika wykonywania obowiązku informowania o swoich działaniach drogą np. mailową, łącze internetowe jest do tego celu nieodzowne. Wówczas pracownik faktycznie wykorzystuje dostęp do internetu w swojej pracy. Uzasadnione zatem staje się refundowanie kosztów stałego łącza pracownikowi. Nie można więc kategorycznie stwierdzić, że pracownik nie ponosi wydatku na rzecz pracodawcy. Jest oczywiste, że np. w czasie wolnym od pracy łącze internetowe może być wykorzystywane do celów prywatnych. Jest to kwestia trudnej do zastosowania w praktyce odpowiedniej kontroli. Niemniej nie oznacza to, że pracownik nie wykorzystuje do swojej pracy dostępu do sieci. Należy zatem uznać za twierdzenie Dyrektora Izby Skarbowej za zbyt daleko idące.

W sytuacji refundacji pracownikowi kosztów abonamentu za posiadane łącze internetowe należy zwrócić uwagę na możliwość skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Zwolnienie wynikające z tego przepisu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

• ekwiwalent musi być wypłacony w formie pieniężnej;
• kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania;
• narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika;
• narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że w katalogu narzędzia, materiały lub sprzęt nie znajduje się stałe łącze internetowe, ponieważ nie może być ono utożsamiane z ujętymi w art. 21 ust. 1 pkt 13 powołanej ustawy podatkowej rzeczami, materiałami czy sprzętem, których wykorzystanie na potrzeby pracodawcy rodzi podstawę do wypłaty ekwiwalentu. Opłata za stałe łącze internetowe jest bowiem abonamentem, zapłatą za usługę dostępu do internetu.

Tymczasem językowa definicja słowa "narzędzie" może w swoim zakresie znaczeniowym zawierać stałe łącze internetowe. Za słownikiem języka polskiego słowo "narzędzie" oznacza urządzenie proste lub złożone umożliwiające wykonanie jakiejś czynności (Słownik języka polskiego, Warszawa 1995). Niewątpliwie stałe łącze internetowe umożliwia wykonanie czynności, jaką jest np. wysłanie wiadomości.

Zatem za błędne należy uznać wykluczenie łącza internetowego z katalogu narzędzi wskazanych art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego możliwe stałoby się zastosowanie zwolnienia z w/w przepisu.

Gabriela Nowicka

prawniczka, Auxilium S.A.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.