Hiszpania: Praca zdalna od 30 proc. czasu poza firmą
Hiszpański rząd przyjął dekret regulujący zasady pracy zdalnej. Jest ona dobrowolna i w każdej chwili można z niej zrezygnować. Pracodawca ma obowiązek zapewnienia sprzętu niezbędnego do wykonywania pracy a także zwrócić dodatkowe koszty - o ile zostało to z nim wynegocjowane.
Zgodnie z rządowym dekretem, pracownik podlega zasadom pracy zdalnej o ile wykonuje ją przez co najmniej 3 miesiące i 2 dni w tygodniu, lub czas równoważny 30 proc. etatu. Praca na dystans jest dobrowolna, nie można jej narzucić ani firmie ani pracownikowi. A rozpoczynając ją, strony muszą wyrazić pisemną zgodę na jej warunki. Dokument jest dodawany do istniejącej umowy o pracę i nie może pogarszać jej warunków.
Firmy muszą zapewnić pracownikom narzędzia, środki, sprzęt i materiały niezbędne do wykonywania pracy zdalnej, np. komputery. Pracownik ma prawo do zwrotu wydatków za eksploatację własnego sprzętu, np. drukarek czy zużycie prądu. Jednak ustawa nie wymusza na pracodawcy obowiązku zapłacenia za te wydatki tylko zachęca do negocjacji. Przedsiębiorstwa dostały trzy miesiące na ustalenie zasad dotyczących zwrotu kosztów.
Pracujący na dystans ma takie same prawa co jego koledzy wykonujący swoje obowiązki stacjonarnie - wynagrodzenie, stabilność pracy, określony czas pracy, szkolenia czy awans zawodowy. Może też w każdej chwili zrezygnować z pracy zdalnej. - Prawo oznacza, że pracownik zgadza się na wykonywanie swoich obowiązków w miejscu innym niż dotychczasowe na zasadzie dobrowolności - wyjaśniła minister pracy i polityki socjalnej Yolanda Diaz.
Przyjęcie dekretu poprzedziły negocjacje z największymi centralami związkowymi. Dokument przeszedł przez tzw. szybką ścieżkę z pominięciem parlamentu. Wszedł w życie rano, wraz z jego publikacją w hiszpańskim Dzienniku Ustaw (BOE). Podczas trwającej pandemii z pracy zdalnej skorzystało w Hiszpanii 3 miliony osób.
ew, Europa Press
