Prywatyzacja nabiera tempa

Od czasów Okrągłego Stołu w Polsce nie było jeszcze takich planów prywatyzacji spółek Skarbu Państwa. Rząd upiera się, że zamiast podnosić podatki lepiej jest upłynnić swoje akcje w spółkach. Znając sytuację zwiększającego się długu publicznego w naszym kraju, plany prywatyzacji w 2010 roku opiewają na 25 mld zł.

Minister Skarbu Państwa, Aleksander Grad jeszcze w 2009 roku przedstawiając swoje plany użył sformułowania: "Przechodzimy w nadświetlną". Te słowa mówią same za siebie. Polska przystąpiła do wzmożonej ofensywy i ogromnej wyprzedaży za pośrednictwem warszawskiej giełdy. Wielu specjalistów nie wierzy w zapowiedzi ministra. Nie wierzy, że Skarb Państwa jest w stanie uzyskać tak duży kapitał. Plany to jedno, a transakcje na rynku to drugie. Jak na razie wyniki Ministerstwa są obiecujące. Oferta prywatyzacji jest kierowana głównie do dużych podmiotów, takich jak nasze rodzime OFE, TFI oraz na co warto zwrócić uwagę... światowych banków inwestycyjnych!

Reklama

Czy prywatyzacja się opłaca?

Państwowe przedsiębiorstwa bardzo często zamiast się rozwijać i inwestować w nowe technologie popadają w stagnację, kurczowo trzymając się archaicznych rozwiązań. Państwowe kolosy są bowiem łakomym kąskiem dla politycznych manewrów. Nierzadko występują sytuacje, w których słyszymy o przypadkowych osobach na stanowiskach kierowniczych, które dostały swoiste błogosławieństwo od swoich partii politycznych. Zamiast optymalizować działania w przedsiębiorstwie i dobierać fachowców, państwowe spółki często stają się więc miejscem uprawiania "kolesiostwa". Podział i prywatyzacja firmy może jednak wprowadzić wzmożoną konkurencję, co jest pozytywne dla konsumentów.

Z drugiej jednak strony spółki Skarbu Państwa są prawdziwym żywicielem dla budżetu. Wypłacane dywidendy są stałym dochodem, który do tej pory stanowił niemały procent przychodów do państwowej kasy (np. od 2000 r. KGHM wypłacił państwu ponad 10 mld zł). Nasuwa się więc myśl, że długoterminowo prywatyzacja może być niebezpieczna. W obliczu panującego kryzysu gospodarczego nasz rząd nie chciał obciążać jednak społeczeństwa większymi podatkami, dlatego wybrał mniejsze zło.

Sprzedaż polskich olbrzymów na GPW

Największe przychody oczekiwane są w związku z kontynuacją prywatyzacji sektora energetycznego. Po debiucie na parkiecie grupy PGE, Ministerstwo Skarbu planuje dalsze przekształcenia własnościowe w spółce. Podczas 2010 r. planowana jest zatem dalsza sprzedaż 10 proc. akcji PGE. Ponadto rząd zamierza także sprzedać część udziałów w koncernach energetycznych Tauron oraz Energa oraz podjęcie ponownej próby sprzedaży większościowego pakietu udziałów w koncernie Enea.

Kolejnym sektorem objętym planami prywatyzacyjnymi jest branża chemiczna. Pewna jest sprzedaż dwóch spółek notowanych na giełdzie - Zakładów Azotowych "Puławy" S.A. i Zakładów Chemicznych "Police". Rząd ma zamiar przekazać inwestorom pełną kontrolę nad tymi spółkami.

Projekty prywatyzacyjne nie ominą również sektora finansowego. Ministerstwo Skarbu Państwa zamierza kontynuować prace i wreszcie sprzedać Giełdę Papierów Wartościowych. Akcje GPW powinny zadebiutować na parkiecie w IV kwartale. Drugim projektem w ramach sektora finansowego jest planowany debiut giełdowy spółki ubezpieczeniowej PZU S.A. Nie zabraknie też sprzedaży pakietu mniejszościowego akcji banku PEKAO S.A.

Spieniężenie udziałów dosięgnie też spółek z koncernów farmaceutycznych. Przewiduje się sprzedaż akcji Skarbu Państwa w spółkach Cefarm Rzeszów i w trzech Polfach. W dalszej kolejności rozważany jest także pomysł sprzedaży pakietów mniejszościowych w takich spółkach jak Lotos, TP, Ruch. Przesądzone jest też, że w ramach oszczędności KGHM pozbędzie się swoich udziałów w Polkomtelu, właścicielu sieci Plus GSM.

Pierwsze złotówki w sakiewce

W styczniu Minister Aleksander Grad wykonał pierwszą ponadprzeciętną transakcję, sprzedał bowiem 10 proc. akcji KGHM w jeden dzień po 103 zł. Jak na tamten okres była to bardzo dobra cena, ponieważ walory polskiego giganta zniżkowały. W tym przypadku do skarbonki Państwa wpadło 2 mld zł. W środę 13 stycznia na rachunek wpłynęły pieniądze z ponad 100 transakcji pakietowych.

W marcu prywatną spółką stała się natomiast kopalnia węgla kamiennego LW "Bogdanka" S.A. MSP sprzedało na warszawskim parkiecie prawie 47 proc. akcji. Udziały zostały skupione przez wszystkie polskie Otwarte Fundusze Emerytalne za cenę jednostkową wynoszącą 70,5 zł. Wszystkie 14 OFE działające w naszym kraju wzięły bowiem udział w ofercie. Po bardzo udanym debiucie pod koniec czerwca 2009 roku, Bogdanka stała się łakomym kąskiem. Znając charakterystykę OFE, które starają się inwestować długoterminowo, żeby zapewnić Polakom godną jesień życia, jest to dowodem na wysoką ocenę możliwości LW "Bogdanka" S.A.

Światowe banki inwestycyjne zainteresowane polską prywatyzacją

Plany naszego rządu kuszą i skłaniają do myślenia światowych gigantów inwestycyjnych. Goldman Sachs i JP Morgan otwarcie mówią o tym, że poprzez prywatyzację Polska staje się dla nich rynkiem strategicznym. Nasz kraj stał się bardzo atrakcyjnym celem inwestycyjnym, dzięki uniknięciu recesji jaka rozprzestrzeniła się w Europie. Tym wyczynem zwróciliśmy na siebie uwagę. Liczy się również wzmożona otwartość Ministerstwa na rynki zagraniczne. Oferta prywatyzacyjna w tym roku jest niezwykle ciekawa. Jeśli światowe giganty chcą wykorzystać okazję i zwiększyć swoją obecność na polskim rynku, to jest to odpowiedni moment. Taka szansa może u nas w kraju już długo się nie powtórzyć?

Paweł Sobczak, redaktor portalu IPO.pl

IPO.pl
Dowiedz się więcej na temat: tempo | Aleksander Grad | plany | minister | KGHM Polska Miedź SA | prywatyzacja | OFE | skarbu | rząd
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »