Ranking bankierów centralnych. Jak wypadł Adam Glapiński?
Pozycja Adama Glapińskiego, prezesa Narodowego Banku Polskiego, w rankingu szefów banków centralnych magazynu Global Finance pozostaje odległa. W 2022 r. został on oceniony na C, czyli tak jak rok temu, przy czym najwyższa ocena to A+ a najniższa to F. W całym zestawieniu zajmuje on miejsce w siódmej dziesiątce (62). Ranking wzbudza jednak mieszane emocje.
Autorzy raportu wytykają prezesowi NBP, że odrzucał obawy o inflację w zeszłym roku i pozostawał "gołębiem", mimo że inne banki centralne zaczęły podnosić stopy procentowe. Tu jednak trzeba zauważyć, że inne banki centralne, w tym te największe jak Fed nierzadko rozpoczynały zacieśnianie polityki pieniężnej jeszcze później niż zrobił to NBP. Na początku przecież inflacja miała być "tymczasowa", dopiero po kilku miesiącach jej wzrostu - praktycznie na całym świecie - stała się "uporczywa" i w końcu uznana została za "duży problem".
Najwyższą notę otrzymał Ásgeir Jónsson, szef Banku Centralnego Islandii. Redaktorzy Global Finance zwrócili uwagę, że jako pierwszy prezes zachodniego banku centralnego rozpoczął on zacieśnianie polityki pieniężnej już na początku 2021 roku.
Słabiej od Glapińskiego wypadli w Europie tylko prezesi banków centralnych Turcji i Białorusi.
A jak ocenieni zostali prezesi największych banków centralnych? Christine Lagarde (EBC) otrzymała ocenę B+, tak samo Jerome Powell, szef Fed. Przy czym inflacja w strefie euro jest najwyższa w historii, a w USA - od ponad 40 lat.
"O dziwo, redakcja "Global Finance" nie przyznała oceny Elvirze Nabiullinie "z powodu wojny w Ukrainie". Równocześnie wystawiła jej opisową laurkę, pisząc, że "przeprowadziła rosyjską gospodarkę i rubla przez jeden z najtrudniejszych okresów", "pogłoski o jej rezygnacji doprowadziły do spadku kursu rubla o połowę" (kolejna absurdalna teza), a drastyczna podwyżka stóp procentowych zaowocowała "niezwykłym odrodzeniem" rubla (zapomniano o kontroli kapitału i odcięciu Rosji od importu)" - zauważa Bankier.pl.
Redaktorzy Global Finance stosują procedury zwiększające spójność ocen pomiędzy poszczególnymi obszarami geograficznymi, przy czym wynik 100 punktów jest maksymalnym do osiągnięcia. Zastrzeżony algorytm obejmuje kryteria takie jak polityka pieniężna, nadzór nad bankami i systemem finansowym, programy zakupu aktywów i sprzedaży obligacji, dokładność prognoz, jakość wytycznych, przejrzystość, niezależność od wpływów politycznych, czy wreszcie reputacja w kraju i na arenie międzynarodowej - ważone pod względem względnej ważności.
KM
