Stanisław Kluza: RPP zaczęła obniżać stopy zbyt późno i zbyt łagodnie, a ostatnie dwie obniżki niepotrzebne
Stanisław Kluza krytykuje politykę pieniężną państwa. Były minister finansów (w 2006 r.) i szef Komisji Nadzoru Finansowego jest zaskoczony decyzjami RPP o dalszym obniżaniu stóp procentowych. Przestrzega też przed nadmierną interwencją Narodowego Banku Polskiego na rynku walut. Zdaniem ekonomisty, pierwsze działanie niesie za sobą ryzyko wzrostu inflacji w przyszłym roku. Drugie z kolei może doprowadzić do spadku siły polskiego eksportu.
W ocenie byłego szefa resortu finansów, zapoczątkowany pół roku temu trend spadku inflacji, która w maju wyniosła 1 proc. w ujęciu rocznym, był do przewidzenia kilka miesięcy temu.
- Można go było przewidzieć ponad rok temu, na wiosnę 2012 roku - mówi Stanisław Kluza. - Polityka pieniężna, która w mojej opinii była prowadzona w sposób nadto restrykcyjny, właśnie ten trend wykreowała.
Zdaniem ekonomisty ze Szkoły Głównej Handlowej, decyzje podejmowane przez Radę Polityki Pieniężnej odbiły się również - i to negatywnie - na naszej gospodarce, której tempo wzrostu w I i II kwartale tego roku jest w okolicach zera.
- Obniżki stóp procentowych po pierwsze rozpoczęto za późno, następnie, w pierwszej kolejności, były one zbyt łagodne. Później pokryły się z apogeum spowolnienia, a więc nie oddziaływały na to, żeby je przełamać - mówi Kluza.
Uważa, że proces systematycznych obniżek stóp procentowych postąpił za daleko (referencyjna stopa NBP jest dzisiaj najniższa w historii i wynosi 2,75 proc.) i przynajmniej dwie z serii ostatnich decyzji Rady Polityki Pieniężnej były podjęte zbyt pochopnie. Zdaniem Kluzy, nie miały żadnego znaczenia z punktu widzenia wzrostu gospodarczego. Ożywienie tak czy inaczej musi przyjść, a pierwsze jego symptomy powinny być obserwowane już w III kwartale tego roku. Korekta stóp może za to przyspieszyć powrót inflacji w kolejnych miesiącach.
- Decyzje Rady jednocześnie wykreowały jeszcze dwa bardzo złe zjawiska - mówi ekonomista SGH. - Pierwsze to jest bardzo duży spadek atrakcyjności depozytów terminowych i w mojej ocenie, wcale nie zwiększy się zdolność banków do udzielania kredytów. Bo jeżeli odpłyną depozyty, a jednocześnie nie mamy wzrostu finansowania zewnętrznego dla banków, to po prostu nie będzie z czego tych kredytów udzielać.
Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze
Drugie negatywne zjawisko to zmniejszająca się różnica wysokości stóp procentowych w Polsce i w strefie euro, co sprawia, że nasz kraj staje się mniej atrakcyjny dla inwestorów. To odbija się na kursie walutowym - inwestorzy nie kupują złotego, przez co jego wartość spada, a osoby mające kredyt w walutach obcych muszą płacić wyższe raty.
Słabnący złoty może jednak być jednym z bodźców przełamywania spowolnienia gospodarczego, dlatego - zdaniem Kluzy - do interwencji na rynku walutowym Narodowy Bank Polski powinien podchodzić z dużą ostrożnością.
- Nadmierne interwencje banku centralnego mogą przynieść skutek odwrotny - mówi Kluza. - Pewien potencjał do wykreowania w Polsce bodźca eksportowego zostanie po prostu wygaszony.
