Umowa z operatorem telekomunikacyjnym

Nowe prawo telekomunikacyjne dało abonentom wiele nowych uprawnień związanych z realizacją umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Darmowe blokowanie połączeń do określonych kategorii numeracji (np. 0-700) lub powyżej wskazanej przez nas kwoty, wyższe odszkodowanie za przerwę w świadczeniu usługi telekomunikacyjnej czy domniemanie uwzględnienia reklamacji po 30 dniach - to tylko niektóre uprawnienia, o których warto pamiętać.

Co powinna zawierać umowa?

Zanim podpiszemy umowę z operatorem telekomunikacyjnym, warto sprawdzić, czy reguluje ona wszystkie konieczne kwestie. Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych powinna określać w szczególności:

- nazwę, adres i siedzibę dostawcy usług,
- świadczone usługi, dane o ich jakości, w tym o czasie oczekiwania na przyłączenie do sieci lub terminie rozpoczęcia świadczenia usług telekomunikacyjnych,
- zakres obsługi serwisowej,
- dane szczegółowe dotyczące cen, w tym pakietów cenowych oraz sposoby uzyskania informacji o aktualnym cenniku,
- czas trwania umowy oraz warunki przedłużenia i rozwiązania umowy,
- wysokość kar umownych w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania usługi telekomunikacyjnej,
- tryb postępowania reklamacyjnego,
- informację o możliwości rozwiązania sporu w drodze mediacji lub poddania go pod rozstrzygnięcie sądu polubownego,
- zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej powinna dodatkowo określać numer przydzielony abonentowi, a w przypadku przyłączenia do sieci stacjonarnej - także adres zakończenia sieci.

Reklama

Znany regulamin i cennik...

Operatorzy telekomunikacyjni mają obowiązek udostępniania abonentom regulaminów i cenników. Prawo telekomunikacyjne określa minimum informacji, jakie muszą zawierać te dokumenty. Regulamin świadczenia usług powinien określać nazwę, adres i siedzibę dostawcy usług oraz zakres świadczonych usług (ze wskazaniem elementów składających się na opłatę abonamentową). Ponadto, powinien wskazywać zasady wypłaty kar umownych, zakres obsługi serwisowej, standardowe warunki umowy (w tym wskazanie minimalnego czasu trwania umowy, jeżeli został określony) oraz tryb postępowania reklamacyjnego. Abonent powinien zostać powiadomiony o każdej zmianie w regulaminie z wyprzedzeniem co najmniej jednego okresu rozliczeniowego przed wprowadzeniem zmian w życie.

Cennik usług telekomunikacyjnych powinien natomiast określać ceny za przyłączenie do sieci, za usługi, za obsługę serwisową, a także zawierać szczegółowe informacje o stosowanych pakietach cenowych oraz opustach. Cennik powinien być podawany do publicznej wiadomości oraz dostarczany nieodpłatnie abonentowi - zarówno z umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych, jak i na każde jego żądanie. W razie podwyższenia cen usług telekomunikacyjnych, dostawca powinien powiadomić o tym z wyprzedzeniem co najmniej jednego okresu rozliczeniowego. Abonenci powinni otrzymać informację na piśmie, a inni użytkownicy - poprzez podanie do publicznej wiadomości. Abonent musi zostać poinformowany, że jeśli nie akceptuje zmian w regulaminie lub podwyżki cen usług, ma prawo wypowiedzenia umowy. Jeżeli skorzysta z tego prawa - nie przysługuje mu roszczenie odszkodowawcze.

WARTO WIEDZIEĆ

Abonent może domagać się odszkodowania za przerwę w świadczeniu usługi telekomunikacyjnej w wysokości 1/15 średniej opłaty miesięcznej (dotychczas - 1/30), liczonej według rachunków z trzech ostatnich okresów rozliczeniowych. Skrócono łączny czas przerw, za które nie przysługuje odszkodowanie, z 48 do 36 godzin.

Dostawcy publicznie dostępnych usług o podwyższonej opłacie (czyli usług telekomunikacyjnych z dodatkowym świadczeniem - np. 0-700), mają obowiązek podawać wraz z numerem tej usługi, cenę netto i brutto za jednostkę rozliczeniową połączenia. Abonent publicznej sieci stacjonarnej powinien być przed rozpoczęciem naliczania opłat każdorazowo informowany o cenie jednostki rozliczeniowej połączenia z numerem o podwyższonej opłacie (np. w formie informacji głosowej).

...oraz wykaz i billing połączeń

Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych musi z każdą fakturą nieodpłatnie dostarczyć abonentowi podstawowy wykaz wykonanych usług telekomunikacyjnych. W wykazie takim powinny znaleźć się informacje o zrealizowanych płatnych połączeniach, a dla każdego typu połączeń - ilość jednostek rozliczeniowych, które odpowiadają wartości połączeń.

Na żądanie abonenta powinien zostać sporządzony szczegółowy wykaz wykonanych usług telekomunikacyjnych - tzw. billing. W billingu dla każdego połączenia powinny zostać podane: wywoływany numer, data oraz godzina rozpoczęcia połączenia, czas trwania połączenia oraz wysokość opłaty (z wyszczególnieniem ceny netto i brutto). Billing powinien być dostarczany w ciągu 14 dni od dnia złożenia pisemnego żądania, razem z fakturą wystawioną za okres, którego dotyczy rozliczenie. Za szczegółowy wykaz usług telekomunikacyjnych może być pobierana opłata określona w cenniku. Operator ma obowiązek sporządzania billingów jedynie za ostatnie 12 miesięcy, poprzedzające okres rozliczeniowy, w którym abonent zażądał tego świadczenia.

Telefon do zablokowania

Operatorzy mają obowiązek blokowania skradzionych telefonów komórkowych. Blokada jest dokonywana za pomocą numeru IMEI (przypisanego do konkretnego aparatu) - ma ona uniemożliwiać posługiwanie się skradzionym aparatem we wszystkich sieciach komórkowych. Abonent żądający blokady musi udowodnić, że jest właścicielem skradzionego aparatu. Może w tym celu przedstawić m.in. umowę z operatorem, aneks do umowy, rachunek za aparat, kartę gwarancyjną, fakturę VAT albo opakowanie od telefonu (na którym jest numer IMEI). Właściciel telefonu musi również okazać dokument potwierdzający tożsamość oraz zgłoszenie kradzieży na policji, a także wypełnić odpowiedni wniosek (dostępny na stronie internetowej).

Możliwe jest również zablokowanie telefonów pre-paid, czyli tzw. telefonów na kartę (usługi przedpłacone), za które użytkownicy nie płacą abonamentu. Zablokować można jednak tylko takie pre-paidy, które zostały zarejestrowane. Taka rejestracja nie jest, rzecz jasna, obligatoryjna - można dokonać jej zarówno w momencie zakupu, jak i przesłać odpowiednie dane użytkownika pocztą. Należą do nich: imię i nazwisko lub nazwa firmy, miejsce zamieszkania lub siedziba, dokument tożsamości, data urodzenia i numer telefonu.

Dziś, w poniedziałek 6 czerwca, do "Gazety Prawnej" dołączona jest płyta CD-ROM z niezbędnymi w pracy i w domu wzorami umów.

Gazeta Prawna
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »