Możliwe 1.5 mln mieszkań?

Aumiller powiedział na wtorkowej konferencji prasowej w Sejmie, że Barszcz "doskonale" zna ten program. "Mam nadzieję, że nowy minister budownictwa będzie mógł go wdrożyć dla dobra polskiego budownictwa. Mam nadzieję, że moja praca nie pójdzie na marne" - zaznaczył.

Zdaniem Aumillera, w Polsce jest możliwe zbudowanie 1,5 miliona mieszkań - ale przy założeniu, że PKB przeznaczony na budownictwo zostanie zwiększone z 0,6 proc. do 2-3 proc.

Aumiller poinformował, że w resorcie budownictwa pod jego kierownictwem zatrudnionych było około 250 osób. "Nie było osób niekompetentnych w ministerstwie" - zapewnił. Jak dodał, w czasie jego urzędowania, NIK przeprowadziła w resorcie budownictwa aż siedem kontroli.

Nowy minister dokonał w resorcie zmian personalnych tłumacząc je m.in. koniecznością obejmowania właściwych stanowisk przez ludzi przygotowanych merytorycznie.

Według Barszcza, resort budownictwa "w pewnym sensie" był "przechowalnią dla działaczy partyjnych", a stanowiska dyrektorów i inne eksponowane stanowiska zajmowali ludzie bez przygotowania merytorycznego. Na wtorkowej konferencji prasowej Aumiller podkreślił też, że w związku z przygotowaniami do Euro 2012 Sejm powinien jak najszybciej uchwalić ustawy o prawie budowlanym oraz o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

OPINIA Związku Pracodawców-Producentów Materiałów dla Budownictwa

Członek PKPP Lewiatan.

Bez zmian w prawie, od 1 stycznia 2008 r. remonty, budowa i sprzedaż mieszkań będą dokonywane ze stawką podatku VAT w wysokości 22%, a inwestorzy realizujący swoje przedsięwzięcia mieszkaniowe metodą gospodarczą nie będą mogli odzyskać różnicy między 7% a 22% stawką podatku na materiały budowlane.

Projekt rządowy ogranicza wspomniane wielkości do odpowiednio 120 i 220 metrów kw. powierzchni użytkowej z równoczesnym wyłączeniem stosowania obniżonej stawki VAT dla garażu, sauny itp. Ponadto ogranicza zakres remontów, dla których może być stosowana obniżona stawka VAT. Przewiduje także przedłużenie funkcjonowania wspomnianej ustawy "o zwrocie", ale pozostawia limit zwrotu w dotychczasowej wysokości i zachowuje jego jednorazowość.

Ocena projektu rządowego wymaga przypomnienia odpowiedzi na pytanie: dlaczego uważamy za konieczne objęcie budownictwa mieszkaniowego przywilejem w postaci obniżonej stawki VAT? To zastrzeżenie jest tym bardziej istotne, że w Polsce metodą gospodarczą realizuje się ok. 50 % nowego budownictwa, a w remontach ten udział jest jeszcze większy. W metodzie gospodarczej udział kosztów materiałów budowlanych przekracza 70% kosztów ogółem, dlatego tak ważne są rzeczywiste obciążenia podatkowe materiałów.

Niestety, nie jest to jedyna wada projektu. Wątpliwa jest zasadność ograniczania stosowania obniżonej stawki podatku VAT w zależności od rodzaju pomieszczeń i ich przeznaczenia. Proponowane w przepisach ograniczenia nie są konieczne, nie narzuca ich prawo europejskie, a niektóre rozwiązania są wręcz absurdalne. Na przykład Dyrektywa nie ogranicza zakresu remontów budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym. Stąd nierozumne są przepisy, które z jednej strony ograniczają zakres remontów w budownictwie społecznym, a z drugiej poszerzają (dość wątpliwie zresztą) ten wcześniej zawężony zakres o remonty, w których koszty materiałów nie przekraczają 50% ceny całej usługi remontowej. Ten pomysł oparty został na zapisach poz. 2 załącznika 4 do VI Dyrektywy. Tylko nie wiadomo po co. Przepis ten ma bowiem zastosowanie do mieszkań, które nie są budownictwem społecznym. Czy ta propozycja, to jest efekt niskiego stanu wiedzy administracji rządowej, czy jest to kolejna próba zasłaniania się prawem UE w celu uzasadnienia fiskalnych pomysłów.