Kary za przestępstwa i wykroczenia skarbowe - czy i jak można odwołać się od decyzji fiskusa?
Kwestie związane z przestępstwami skarbowymi oraz wykroczeniami regulują przepisy Kodeksu Karnego Skarbowego (dalej K.k.s.). Różnice pomiędzy przestępstwem a wykroczeniem zarysowane zostały w art. 53 ust 2 i 3 K.k.s.
Przestępstwem skarbowym jest zatem czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny w stawkach dziennych, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności. Wykroczeniem zaś jest czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny określonej kwotowo, jeżeli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publiczno-prawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Wykroczeniem skarbowym jest także inny czyn zabroniony, jeżeli kodeks tak stanowi.
Podstawową różnicą pomiędzy przestępstwem a wykroczeniem jest rodzaj wymierzanej kary. Przy wykroczeniu występuje jedynie grzywna określana kwotowo z ograniczeniem nie większym niż pięciokrotność wysokości minimalnego wynagrodzenia. Przestępstwo zaś może spowodować wymierzenie kary grzywny określonej w stawkach dziennych, również karę ograniczenia wolności i pozbawienia wolności.
W związku z powyższym należy zauważyć, że wysokość kar zależy od określonego na dany rok minimalnego wynagrodzenia. Z powodu zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia na rok 2011 stawki za przestępstwa i wykroczenia uległy zwiększeniu i wyglądają następująco:
Grzywny za przestępstwa skarbowe w 2011 r.
- granice stawki dziennej od 46,20 zł do 18 480 zł
- grzywna minimalna 462 zł
- grzywna maksymalna 13 305 600 zł
Grzywny za wykroczenia skarbowe w 2011 r.
- grzywna minimalna 138,60 zł
- grzywna maksymalna 27.720 zł
- maksymalny mandat karny 2772 zł
W przypadku nałożenia kary grzywny, przedsiębiorca może dobrowolnie poddać się odpowiedzialności licząc na łagodniejsze potraktowanie. Już na etapie postępowania przygotowawczego można złożyć zażalenie na postanowienie finansowego organu postępowania przygotowawczego (art. 167 § 1 K.k.s.). Należy przy tym zwrócić uwagę, że zażalenie może dotyczyć zarówno postanowienia, ale także i czynności faktycznych tych organów. Zaskarżanie procesowych czynności tzw. faktycznych, czy nawet ich braku, jako bezczynności organu, następuje na podstawie art. 306 § 3 Kodeksu postępowania karnego, w zw. z art. 113 § 1 K.k.s.
Gabriela Nowicka
prawniczka, Auxilium S.A.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dn. 10.09.1999 r. Kodeks karny skarbowy - tekst jedn. Dz.U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 5.11.2009 r. Kodeks postępowania karnego - Dz.U. z 2009 r. Nr 206, poz. 1589 z późn. zm.
