Nie każdemu fiskus zwróci nadpłatę

Powód 1:
poprawki w zeznaniu

Nadpłatę podatku dochodowego urząd skarbowy powinien zwrócić podatnikowi w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania. Termin ten obowiązuje niezależnie od tego, w jaki sposób PIT do niego trafił: przyniesiono go do jego siedziby, wysłano za pośrednictwem poczty, przesłano w formie elektronicznej. Nie ma też znaczenia, czy podatnik rozliczył się przed czy po 30 kwietnia. Ważne jest, kiedy zeznanie zostało złożone, a nie, kiedy zgodnie z prawem powinno być złożone.

Niekiedy jednak od dnia złożenia zeznania do dnia zwrotu nadpłaty mija więcej czasu niż 3 miesiące. Niekoniecznie jest to powód, aby zarzucać urzędnikom opieszałość i domagać się rekompensaty w postaci oprocentowania. Na dłuższe oczekiwanie trzeba nastawić się, jeżeli urzędnicy analizując rozliczenie w ramach czynności sprawdzających, znajdą błędy i trzeba będzie skorygować zeznanie. Czynności sprawdzające to sposób na zweryfikowanie zeznania pod kątem formalnym i rachunkowym. Wykryte w czasie takiego sprawdzania błędy rachunkowe, inne oczywiste omyłki oraz nieprawidłowości wynikające z wypełnienia zeznania niezgodnie z ustalonymi wymaganiami mogą być od razu poprawione. Korekty zeznania może dokonać - w zależności od rodzaju i zakresu uchybień - urzędnik lub podatnik.

Wydawać by się mogło, że po naniesieniu stosownych poprawek nadpłata powinna być szybko zwrócona - zakładając, że nadal ona podatnikowi przysługuje. Urząd skarbowy nie musi jednak się spieszyć. Efektem skorygowania zeznania jest bowiem wydłużenie terminu zwrotu nadpłaty. Zaczyna on biec od nowa. Wynika to z art. 77 § 2 Ordynacji podatkowej.

Jeżeli zeznanie zostanie skorygowane przez urzędnika, nadpłata podlega zwrotowi w ciągu 3 miesięcy od dnia upływu terminu do wniesienia sprzeciwu na tę korektę. Podatnik musi być powiadomiony o naniesionych poprawkach. Doręczana jest mu uwierzytelniona kopia skorygowanego zeznania. Wraz z nią otrzymuje informację o związanej z korektą zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub wysokości straty bądź informację o braku takich zmian. W ciągu 14 dni od otrzymania uwierzytelnionej kopii skorygowanego zeznania podatnik może wnieść sprzeciw.

W przypadku gdy PIT zostanie skorygowany przez podatnika, na zwrot nadpłaconej kwoty podatku urząd skarbowy ma 3 miesiące od dnia dokonania korekty.

Powód 2:
spłata zaległych podatków

Niektóre osoby w ogóle nie otrzymają pieniędzy lub trafi do nich okrojona kwota. Tak się stanie, jeżeli nadpłata zostanie przeznaczona - w całości lub w części - na uregulowanie ich zobowiązań podatkowych.

Zanim urząd skarbowy zwróci podatnikowi pieniądze, sprawdza, czy i jak płaci on podatki. A nie zawsze ma "czyste konto". W pierwszej kolejności nadpłata zaliczana jest na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, wydanej na podstawie art. 53a Ordynacji podatkowej, oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Wynika to z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej. O konkretach co do sposobu rozdysponowania nadpłaty podatnik dowiaduje się z wydanego przez urząd skarbowy postanowienia. Jeżeli ma do niego zastrzeżenia, może złożyć zażalenie do izby skarbowej.

Dopiero gdy podatnik nie ma na swoim "koncie" wspomnianych zobowiązań, urząd skarbowy zwraca mu nadpłatę. Podatnik może jednak złożyć wniosek o zaliczenie tej kwoty, w całości lub w części, na przyszłe zobowiązania.

Powód 3:
8,80 zł do zwrotu

Nad tym, co stało się z ich pieniędzmi, mogą zastanawiać się osoby, które wykazały kilkuzłotową nadpłatę - nieprzekraczającą obecnie 8,80 zł. Odpowiedź jest prosta, jeżeli zna się procedurę zwrotu takich kwot. A różni się ona nieco od sposobu postępowania z większymi nadwyżkami. Kilkuzłotowe nadpłaty nie są zwracane z urzędu. Trzeba o to wystąpić. Wynika to z art. 76 § 2 Ordynacji podatkowej.

Rzecz jasna nadpłata, której wysokość nie przekracza 8,80 zł, jest najpierw z urzędu zaliczana na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a Ordynacji podatkowej, oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Tak postępuje się bowiem z każdą nadpłatą - bez względu na jej kwotę. Jeżeli jednak podatnika nie obciążają takie zobowiązania, nadpłata nieprzekraczająca 8,80 zł podlega z urzędu zaliczeniu na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Nie stanie się tak, gdy podatnik wystąpi o jej zwrot.

Powód 4:
zajęcie egzekucyjne

Pieniądze z nadpłaty mogą zostać przeznaczone nie tylko na spłatę podatków. Mogą posłużyć do uregulowania innych zobowiązań podatnika. Mowa o zobowiązaniach dochodzonych w postępowaniu egzekucyjnym - zarówno administracyjnym, np. mandatach za wykroczenia drogowe, jak i sądowym, np. alimentach. Nadpłata może zostać zajęta, w całości lub w części, na pokrycie długów egzekwowanych przez administracyjny organ egzekucyjny lub komornika sądowego.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.).