Wezwanie w sprawie rozliczenia PIT

Odpowiedzialność za złożenie zeznania spoczywa zawsze na podatniku. To on je sporządza i składa do urzędu skarbowego. Urząd ma jednak prawo sprawdzić, czy zeznanie jest prawidłowe.

Wstępna kontrola poprawności zeznania odbywa się w ramach czynności sprawdzających. W ramach tej kontroli sprawdza się zeznanie przede wszystkim pod kątem jego poprawności formalnej i rachunkowej. Czynności te odbywają się z reguły bez udziału podatnika, jednak w niektórych przypadkach wymagany jest jego osobisty udział w tych czynnościach. W przepisach Ordynacji podatkowej nie ma mowy o terminie prowadzenia czynności sprawdzających. Podatnikom trudno więc przewidzieć, kiedy one się rozpoczną i jak długo będą prowadzone.

Z całą pewnością wezwanie do urzędu skarbowego otrzymają osoby, które mimo obowiązku nie złożyły zeznania, a także te, które w zeznaniu popełniły błędy. Wezwane zostaną osoby, które np. nie podpisały zeznania, podały błędny NIP, bądź też nieaktualne już dane osobowe.

Wezwania mogą spodziewać się również te osoby, które w rozliczeniu za poprzedni rok wykazały ulgę podatkową, np. ulgę na Internet czy rehabilitacyjną. Urząd może sprawdzić, czy podatnik posiada odpowiednie dokumenty uprawniające do skorzystania z ulgi.

Wezwanie, które urząd doręcza podatnikowi, powinno szczegółowo określać przede wszystkim to, kiedy i w jakim celu winien on stawić się w siedzibie urzędu. Poza tym wezwanie musi być podpisane przez konkretnego pracownika urzędu. Podatnik musi więc znać zarówno imię i nazwisko, jak i stanowisko służbowe urzędnika, który go wzywa.

Z reguły urzędnicy stosują pisemną formę wezwania. Jednakże zdarza się, że korzystają z formy uproszczonej i np. telefonicznie wzywają podatnika do stawienia się w urzędzie skarbowym. Taką formę wezwania dopuszcza przepis art. 160 § 1 Ordynacji podatkowej i stosuje się ją wówczas, gdy jest to uzasadnione ważnym interesem adresata bądź, gdy wymaga tego stan sprawy.

Urzędnik wzywający podatnika telefonicznie nie może zapomnieć o tym, aby przekazać mu wszystkie te informacje, które znalazłyby się na wezwaniu wysłanym w formie papierowej. Uproszczony sposób wezwania wywołuje bowiem skutki prawne tylko wówczas, gdy nie ma żadnych wątpliwości, że dotarło ono do adresata we właściwej treści i w odpowiednim terminie.

Zdarzyć się może, że podatnik nie jest w stanie stawić się w urzędzie w terminie wyznaczonym w treści wezwania. Może wówczas skontaktować się z urzędnikiem, który go wezwał i ustalić inny termin, w którym pojawi się w urzędzie skarbowym. W niektórych sytuacjach, szczególnie w przypadku choroby czy niepełnosprawności podatnika urząd skarbowy może przyjąć wyjaśnienia lub dokonać czynności w miejscu jego pobytu (art. 155 § 2 Ordynacji podatkowej).

W trakcie czynności sprawdzających nie można wobec podatnika zastosować kary porządkowej. Mimo to warto stawić się na tym etapie w urzędzie i poprawić ewentualne błędy lub wyjaśnić wątpliwości związane ze złożonym zeznaniem. Jeżeli podatnik tego nie zrobi, musi liczyć się z ewentualną kontrolą i następnie postępowaniem podatkowym.

Sprawdzenie przez urzędnika złożonego zeznania w ramach czynności sprawdzających nie wyklucza możliwości dalszej jego weryfikacji. Mimo wstępnego sprawdzenia poprawności zeznania, może być ono w przyszłości przedmiotem kontroli lub postępowania podatkowego.

Z tego powodu podatnik powinien przechowywać dokumenty związane z rozliczeniem podatku dochodowego za ubiegły rok, np. potwierdzające prawo do skorzystania z ulg, aż do czasu przedawnienia podatku. Zobowiązanie podatkowe przedawnia się bowiem po pięciu latach, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wynika to z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Podatek dochodowy od osób fizycznych za 2009 rok przedawni się zatem z upływem 2015 roku. Do tego czasu podatnik musi przechowywać dokumenty związane ze złożonym za ubiegły rok zeznaniem. Pamiętać należy, że okres ten może w niektórych przypadkach być dłuższy. W pewnych okolicznościach bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, ulega zawieszeniu albo jest przerwany - co powoduje jego wydłużenie.

• wypełnienie niewłaściwego formularza zeznania
  
• niewpisanie albo podanie niewłaściwego NIP
  
• podanie nieaktualnych danych identyfikacyjnych
  
• niekonsekwentne wypełnianie zeznania przez małżonków korzystających ze wspólnego opodatkowania (osoba wpisana w zeznaniu jako podatnik podaje swoje dochody lub straty w części przeznaczonej dla małżonka - i odwrotnie)
  
• pomyłki przy przenoszeniu danych z PIT-11, PIT-40A/11A, PIT-8C, PIT-8S
  
• niestosowanie zaokrągleń bądź niewłaściwe zaokrąglenie podstawy podatku lub podatku
  
• przekroczenie dopuszczalnych limitów odliczeń
  
• złożenie zeznania bez potrzebnych załączników
  
• brak podpisu podatnika lub małżonka

Podstawa prawna: ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.).

autor: Małgorzata Siniecka
Gazeta Podatkowa Nr 661 z dnia 2010-05-10

GOFIN podpowiada