Zeznanie składamy w miejscu zamieszkania
Rocznego rozliczenia podatkowego dokonuje się według miejsca zamieszkania podatnika. To zasada, która dotyczy wszystkich podatników PIT. Dla celów złożenia rocznych deklaracji PIT miejsce zameldowania nie ma znaczenia.
Również osoby, które nie są nigdzie zameldowane, składają swoje deklaracje do urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania.
Przepisy podatkowe nie zawierają definicji miejsca zamieszkania. Konieczne jest więc skorzystanie z definicji zawartej w art. 25 kodeksu cywilnego. Zgodnie z nią, miejscem zamieszkania danej osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Co istotne, można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania.
Jeśli na podstawie tej definicji podatnik ustali swoje miejsce zamieszkania, będzie mógł również stwierdzić, do którego urzędu skarbowego powinien składać zeznania podatkowe.
Przykładowo, jeśli dana osoba jest zameldowana w Kielcach, ale mieszka w Warszawie, swoich rozliczeń podatkowych będzie musiała dokonywać w stolicy. Warto też wiedzieć, że w dużych miastach, gdzie jest kilkanaście urzędów skarbowych, podatnik musi odnaleźć ten właściwy dla swojego miejsca zamieszkania. Każdy urząd skarbowy ma swój zasięg terytorialny. Podobnie jest zresztą w mniejszych miejscowościach, gdzie jeden urząd skarbowy jest właściwy dla kilku miast czy gmin.
Gdzie składają PIT małżonkowie chcący złożyć wspólne zeznanie PIT, gdy mąż i żona mają inne miejsca zamieszkania? Który urząd jest właściwy, gdy podatnik kilkakrotnie zmienia miejsce zamieszkania? Gdzie płacą ci podatnicy, którzy wyjechali z Polski, ale nadal podlegają w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?
Więcej: Gazeta Prawna 31.03.2009 (63) - str.2-3
Ewa Matyszewska
