Nie tylko z okazji ślubu lub śmierci bliskiej osoby. Kiedy można wziąć urlop okolicznościowy?
Urlop okolicznościowy to specjalny rodzaj urlopu przysługujący pracownikom w związku z wyjątkowymi, ważnymi wydarzeniami w ich życiu prywatnym. Jest to czas wolny od pracy, który pozwala pracownikowi zająć się sprawami rodzinnymi i osobistymi, takimi jak ślub, narodziny dziecka, czy śmierć bliskiej osoby. To, kto i kiedy może z niego skorzystać jest regulowane przepisami prawa. Przyjrzyjmy się zatem, co na ten temat mówi Kodeks Pracy.
Urlop okolicznościowy przysługuje w kilku konkretnych sytuacjach, które są dokładnie określone przez przepisy prawa pracy. Pracownik może otrzymać ten urlop w wymiarze 1 lub 2 dni, w zależności od wydarzenia. Musi ono jednak być związane bezpośrednio z nim lub jego najbliższą rodziną, do której zalicza się: małżonka pracownika, jego rodziców, dzieci, ojczyma, macochę, rodzeństwo, teściów, dziadków, ale też osoby, które są na jego utrzymaniu i pod jego opieką.
2 dni urlopu przysługują w przypadku:
- własnego ślubu,
- narodzin dziecka,
- śmierci i pogrzebu małżonka, dziecka, rodzica, ojczyma lub macochy pracownika.
1 dzień urlopu przysługuje w przypadku:
- ślubu dziecka pracownika,
- śmierci i pogrzebu siostry, brata, teściowej, teścia, babci, dziadka lub innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika, lub pod jego bezpośrednią opieką.
Warto zauważyć, że urlop okolicznościowy nie przysługuje w przypadku wydarzeń dotyczących dalszych krewnych lub znajomych, w takich sytuacjach można ewentualnie ubiegać się o urlop wypoczynkowy lub na żądanie. Sam urlop okolicznościowy daje pracownikowi pełne prawo do otrzymania wynagrodzenia.
Aby otrzymać urlop okolicznościowy, pracownik musi złożyć odpowiedni wniosek do pracodawcy. Wniosek ten powinien zawierać informacje o przyczynie urlopu oraz planowanej dacie jego rozpoczęcia. W przypadku wydarzeń przewidywalnych, takich jak ślub, pracownik powinien złożyć wniosek z wyprzedzeniem, aby pracodawca mógł odpowiednio zaplanować zastępstwa i organizację pracy. W sytuacjach nagłych, takich jak śmierć bliskiej osoby, pracownik ma obowiązek poinformować pracodawcę o przyczynie nieobecności najpóźniej do drugiego dnia nieobecności w pracy.
Istotna jest również konieczność udokumentowania przyczyny urlopu. Pracownik powinien przedstawić odpowiedni dokument, taki jak akt małżeństwa, akt urodzenia dziecka czy akt zgonu. Dokumenty te służą jedynie do wglądu i pracodawca nie ma prawa ich przechowywać w formie kopii, co jest związane z ochroną danych osobowych.
Wniosek nie zawsze musi zostać rozpatrzony pozytywnie. W pewnych sytuacjach pracodawca może zakwestionować go i odmówić pracownikowi pójścia na urlop okolicznościowy. Może to mieć miejsce, gdy urlop nie jest bezpośrednio związany z wydarzeniem, które jest powodem jego udzielenia lub pracownik nie jest w stanie potwierdzić, że to zdarzenie ma faktycznie miejsce.
Przepisy nie określają dokładnego terminu, w jakim urlop okolicznościowy powinien zostać wykorzystany. Jednakże urlop ten powinien być ściśle związany z wydarzeniem, które jest powodem jego udzielenia. Na przykład urlop z powodu pogrzebu powinien przypadać na dzień z nim związany, nie zaś 2 miesiące później. Chodzi o to, aby faktycznie przeznaczyć dzień czy dwa dni wolnego na załatwienie formalności i móc wziąć udział w wydarzeniu.
Urlop okolicznościowy nie wlicza się w pulę 20 lub 26 dni wolnych w ramach standardowego urlopu wypoczynkowego. To dodatkowe wolne dni, za które pracownikowi przysługuje pełne prawo do wynagrodzenia. Obejmuje ono zarówno część zasadniczą, jak i wszelkie inne składniki zmienne, które normalnie przysługują pracownikowi.
Przeczytaj także:
Reforma, której nie chcą Polacy. Dla rządu oznacza jednak dodatkowe miliardy dla budżetu
Stracił nogę po wypadku w pracy. ZUS odmówił wypłaty renty, zabrakło jednego dokumentu
ZUS podał nowe stawki dla seniorów. Od września 140 zł mniej