Ochrona przedemerytalna. Przez 4 lata cię nie zwolnią, ale są 3 wyjątki
Ochrona przedemerytalna obejmuje osoby, którym zostały 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego. Wiek ochronny uniemożliwia zwolnienie z pracy i obniżkę pensji. Dotyczy jednak wyłącznie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę. Zapisane w Kodeksie pracy zasady zakładają jednak 3 wyjątki.
Zwolnienie z pracy nie dotyczy osób, którym zostało przynajmniej 4 lata, by osiągnąć wiek emerytalny. Tych obejmuje ochrona przedemerytalna zapisana w artykule 39. Kodeksu pracy. Wiek ochronny nie pozwala pracodawcy wypowiedzieć umowy o pracę i zmniejszyć wypłatę, jeśli okres zatrudnienia umożliwia uzyskanie prawa emerytalnego w okresie trwania umowy o pracę.
Ochrona przedemerytalna obowiązuje pracowników, którzy w zależności od płci osiągnęli 56 lat (kobiety) lub 61 lat (mężczyźni). Wiek ochronny dotyczy wyłącznie osób zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę.
Jednak jeśli pracownik zatrudniony jest na umowie o pracę, której okres kończy się przed emeryturą, ochrona go nie obejmie. Żeby zadziałała ochrona przedemerytalna warunek czasu do emerytury i czasu trwania umowy muszą być spełnione jednocześnie.
Aby zostać objętym ochroną przedemerytalną, należy spełnić również warunek wypracowania odpowiedniego stażu. Jego wymagana długość także zależy od płci:
- 20 lat stażu pracy w przypadku kobiet,
- 25 lat stażu pracy w przypadku mężczyzn.
Ochrona przedemerytalna nie obowiązuje osób zatrudnionych na umowach cywilnoprawnych. W tym wypadku nie ma wyjątków i tacy pracownicy w żaden sposób nie podlegają ochronie przedemerytalnej.
Z powyższego wynika, że najlepszą i najbezpieczniejszą dla pracownika formą zatrudnienia przed emeryturą jest umowa o pracę na czas nieokreślony. W praktyce bowiem jeśli przyszły emeryt pracuje na umowie o pracę, która wygasa nawet na dzień przed okresem uzyskania przez niego praw emerytalnych, wiek ochronny go nie obejmie.
Nawet jeśli pracownika obowiązuje ochrona przedemerytalna, nie zawsze jest nietykalny względem zmian przeprowadzanych w firmie. Są trzy wyjątki - dwa z nich dotyczą zwolnienia z pracy, a jeden pomniejszenia wynagrodzenia:
- utrata przez pracownika w sposób niezawiniony uprawnień koniecznych do wykonywania dotychczasowej pracy - zwolnienie z pracy,
- orzeczenie lekarskie stwierdzające utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy - zwolnienie z pracy
- wprowadzenie nowych zasad wynagrodzenia ogółu pracowników lub tej grupy zatrudnionych, do których objęty ochroną należy - obniżka pensji.
