Praca zdalna obciąża bardziej niż praca w biurze
Schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego to szczególnie ważny temat, gdy większość pracowników biurowych przeszło na pracę zdalną. Swoje obowiązki zawodowe w domu wykonuje około 90 proc. pracowników - częściowo całkowicie, a częściowo dzieląc swój czas pomiędzy pracę zdalną a pracę w siedzibie firmy.
Z tej sytuacji zadowolonych jest aż 70 proc. pracowników - tylu z nich deklaruje chęć pozostania przy pracy zdalnej lub hybrydowej po pandemii.
Te liczby każą zastanowić się poważnie nad zagrożeniami, jakie mogą płynąć z wykonywania pracy zdalnej. Przeniesienia biura do domu może bowiem zwiększyć ryzyko bólów mięśni, stawów i kręgosłupa, a także depresji.
- Praca zdalna wiąże się z wieloma zagrożeniami. Pierwszym jest nieergonomiczne stanowisko pracy. Często siedzimy przy stole kuchennym, na nieodpowiednim krześle. Drugi problem to zbyt długi czas utrzymywania pozycji siedzącej i pozycji nieruchomej. Nawet 30 proc. pracowników pracuje w domu w pozycji siedzącej dłużej, niż pracowało w siedzibie pracodawcy. Kolejny problem to brak aktywności fizycznej. Podczas epidemii o 10 proc. wzrosła liczba osób, które nie podejmują żadnej aktywności fizycznej, a aż 40 proc. uprawia ją tylko sporadycznie - powiedziała serwisowi eNewsroom dr inż. Joanna Kamińska, Zakład Ergonomii CIOP-PIB.
- W związku z tym musimy zwrócić uwagę na to, żeby zmienić i dostosować swoje stanowisko pracy - więcej się ruszać, by aktywność fizyczna była w naszym życiu bardziej obecna. Obciążenie fizyczne jest związane także z psychicznym. Badania pokazały, że osoby, które robią więcej niż 7,5 tysiąca kroków dziennie, są o połowę mniej narażone na ryzyko depresji niż osoby, które robią tych kroków poniżej 5 tysięcy. Dlatego pracownicy w home-office powinni więcej się ruszać, by przeciwdziałać zarówno dolegliwościom układu mięśniowo szkieletowego, jak i ryzyku depresji - wyjaśnia Kamińska.
Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze
