Zmiany w wynagradzaniu pracowników instytucji kultury już obowiązują!

Z dniem wejścia w życie rozporządzenia moc utraciły rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z 31.3.1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych instytucji kultury i z 23.4.1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w instytucjach kultury prowadzących w szczególności działalność w zakresie upowszechniania kultury. Stało się tak za sprawą zmiany treści upoważnienia do wydania aktu wykonawczego dokonanej nowelizacją ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ta sama nowelizacja przeniosła również część przepisów płacowych do ustawy.

W nowym rozporządzeniu zrezygnowano z przypisania kategorii zaszeregowania do poszczególnych stanowisk, z tabel stawek wynagrodzeń zasadniczych (miesięcznych i godzinowych) oraz ze stawek wynagrodzeń zasadniczych dla poszczególnych stanowisk. Określono natomiast minimalne wynagrodzenie zasadnicze pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w wysokości 1050 zł. Oznacza to zdecydowanie większą swobodę dyrektora instytucji kultury, który w obecnym stanie prawnym będzie mógł określić zarówno stawki wynagrodzeń zasadniczych dla poszczególnych stanowisk pracy, jaki i wysokość dodatku funkcyjnego oraz specjalnego.

W rozporządzeniu bardzo szczegółowo ustalono stanowiska pracy w instytucjach kultury, wprowadzając podział na:

1. zarządzających w instytucjach kultury (dyrektor, zastępca dyrektora, główny księgowy),

2. pracowników pracujących w instytucjach artystycznych, z podziałem na stanowiska pracowników artystycznych i pozostałych pracowników,

3. pracowników pozostałych instytucji kultury.

Doprecyzowano także kwestię dodatku funkcyjnego, który otrzymuje pracownik pełniący funkcję kierowniczą. Pracownik instytucji kultury może również otrzymać dodatek specjalny za wykonywanie dodatkowych, potwierdzonych przez pracodawcę zadań, na okres wykonywania tych zadań albo za pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnych charakterze.

Warunkiem przyznania pracownikowi dodatku funkcyjnego jest zatrudnienie na stanowisku: dyrektora, zastępcy dyrektora instytucji kultury lub głównego księgowego lub innym związanym z kierowaniem zespołem przewidzianym w regulaminie organizacyjnym instytucji kultury. Przy ustalaniu wysokości dodatku funkcyjnego uwzględnia się: zakres wykonywanych zadań, zakres odpowiedzialności na danym stanowisku, zakres uprawnień do podejmowania decyzji, poziom samodzielności niezbędnej do wykonywania zadań, liczbę podległych pracowników. Dodatek funkcyjny wypłacany jest w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nieprzekraczającej 50% wynagrodzenia zasadniczego pracownika.

Warunkiem przyznania dodatku specjalnego jest wykonywanie przez pracownika: okresowo zwiększonych obowiązków służbowych, dodatkowo powierzonych zadań o wysokim stopniu złożoności, pracy w szczególnych charakterze lub w szczególnych warunkach. Przy ustalaniu wysokości dodatku specjalnego uwzględnia się zakres i stopień trudności powierzonych zadań lub obowiązków oraz specyfikację i poziom uciążliwości warunków, w jakich świadczona jest praca.

Dodatek specjalny jest wypłacany za okres wykonywania pracy, z którą dodatek jest związany. Dodatek specjalny nie przekracza 40% wynagrodzenia zasadniczego pracownika. A zatem w danym miesiącu kalendarzowym powinna być znana liczba dni, za które w związku z pracą, np. o wysokim stopniu złożoności należy się pracownikowi dodatek specjalny. Na tej podstawie powinien być obliczony dodatek specjalny.

Kwestię wysokości nagrody jubileuszowe uregulowała ustawa z 31.8.2011 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 207 poz. 1230). Zgodnie z art. 31b znowelizowanej ustawy za wieloletnią pracę artystyczną pracownik artystyczny otrzymuje, w przypadku pracy w balecie, nagrodę jubileuszową w wysokości:

• po 10 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego,
• po 15 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego,
• po 20 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego.

W przypadku pracy w charakterze solisty wokalisty, muzyka grającego na instrumentach dętych oraz artysty chóru:

• po 15 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego,
• po 20 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego,
• po 25 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego.

Pozostali pracownicy instytucji kultury otrzymują nagrodę jubileuszową w wysokości:

1. po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego,
2. po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego,
3. po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego,
4. po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego,
5. po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego.

W rozporządzeniu doprecyzowano warunki ustalania prawa do nagrody jubileuszowej i jej wypłacania. Podobnie uczyniono w przypadku jednorazowej odprawy pieniężnej przyznawanej pracownikowi instytucji kultury w związku z przejściem na rentę lub emeryturę.

Ustawodawca postanowił w akcie wyższego rzędu niż rozporządzenie uregulować również kwestię przyznawania jednorazowej odprawy pieniężnej pracownikowi instytucji kultury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Zgodnie z ustawą, odprawa ta przysługuje w wysokości:

1. jednomiesięcznego wynagrodzenia - jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 15 lat,
2. dwumiesięcznego wynagrodzenia - jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat,
3. trzymiesięcznego wynagrodzenia - jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 20 lat.

W rozporządzeniu jedynie doprecyzowano warunki ustalenia prawa do odprawy.

Podstawa prawna:

• rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 3 października 2012 r. w sprawie wynagradzania pracowników instytucji kultury (Dz.U. 2012 poz. 1105)

Anna Chybińska