RPP podtrzymała restrykcyjną politykę pieniężną
Rada Polityki Pieniężnej podtrzymała restrykcyjne nastawienie w polityce pieniężnej - podała Rada w komunikacie po swym środowym posiedzeniu.
Rada postanowiła podtrzymać restrykcyjne nastawienie w polityce
pieniężnej, ponieważ "pomimo stosunkowo korzystnej sytuacji w
kształtowaniu się długookresowych podstaw procesów inflacyjnych
zagrożeniem dla dostatecznie szybkiego przywrócenia procesu
dezinflacji jest wpływ długotrwałych i silnych szoków podażowych
na bieżącą dynamikę cen".
Rada Polityki Pieniężnej na posiedzeniu przeanalizowała kształtowanie się procesów
inflacyjnych:
RPP postanowiła nie zmieniać instrumentów polityki pieniężnej.
Ocena sytuacji inflacyjnej.
1. Dwunastomiesięczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług
konsumpcyjnych w czerwcu bieżącego roku wzrósł do poziomu 10,2
proc. wobec 10 proc. w maju. W ten sposób dynamika CPI przez
siedem kolejnych miesięcy oscyluje wokół wysokiego poziomu 10
proc. w skali rocznej. Utrzymywanie się wysokiego poziomu inflacji
jest spowodowane niekorzystnymi szokami o charakterze podażowym.
Gorsze wyniki produkcji rolnej oraz procyliczne interwencje
państwa na rynku rolnym w roku ubiegłym, a także niekorzystne
warunki pogodowe i spóźnione interwencje na rynku rolnym w
bieżącym roku w znacznym stopniu przyczyniły się do wzrostu
dwunastomiesięcznego wskaźnika cen żywności i napojów
bezalkoholowych do poziomu 9,9 proc. w czerwcu 2000 roku wobec -
0,2 proc. w czerwcu 1999 roku. W roku bieżącym gospodarka również
w dalszym ciągu absorbuje negatywne szoki wzrostu cen paliw na
rynku międzynarodowym. Są one wzmacniane wzrostem stawek akcyzy
oraz quasi monopolistyczną strukturą rynku paliwowego w Polsce.
Jednocześnie, głównie na skutek wzrostu cen paliw oraz energii
elektrycznej, w czerwcu nastąpił znaczny wzrost dynamiki cen
produkcji sprzedanej przemysłu do poziomu 8,8 proc w skali rocznej.
2. Wysoka dynamika inflacji utrzymuje się mimo wolniejszego tempa
wzrostu podaży pieniądza. Gwałtowny miesięczny wzrost podaży
pieniądza M2 w czerwcu o 5,9 proc. oraz wzrost kredytów dla osób
prywatnych o 25 proc. został spowodowany zapisami na zakup akcji
Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN w ramach kolejnego etapu
prywatyzacji PKN. Jednakże w obliczu znaczącej redukcji
zgłoszonych ofert na zakup wspomnianych akcji pierwsza dekada
lipca przyniosła zgodnie z oczekiwaniami gwałtowny spadek zarówno
kredytów udzielonych osobom prywatnym, jak i zobowiązań wobec
podmiotów gospodarczych. Wstępne dane wskazują, że zobowiązania
wobec podmiotów gospodarczych spadły w pierwszej dekadzie lipca o
13,5 proc. zaś kredyty dla osób prywatnych obniżyły się o 17,1
proc. W rezultacie podaż pieniądza spadła o 2,3 proc. Na koniec
pierwszej dekady lipca roczna dynamika podaży pieniądza M2 wróciła
do poziomu 15,4 proc., kredytów do 25 proc., zaś kredytów dla osób
prywatnych do 47,9 proc. - najniższej dynamiki od października
1999 roku. Realna dynamika podaży pieniądza spadła więc poniżej
obserwowanego w ostatnich kwartałach tempa wzrostu gospodarczego.
3. Czerwiec był kolejnym miesiącem utrzymywania wysokiej dynamiki
produkcji sprzedanej przemysłu. Jej roczne tempo wzrostu osiągnęło
poziom 13,5 proc. Wysokiej dynamice produkcji towarzyszy
spowalnianie dynamiki popytu wewnętrznego. Na niskim poziomie
utrzymuje się dynamika dochodów z pracy - tempo realnego wzrostu
wynagrodzeń w sektorze przedsiębiorstw wyniosło w czerwcu (w
porównaniu do czerwca 1999 roku) 1,3 proc. Jednocześnie na niskim
poziomie utrzymuje się dynamika świadczeń społecznych. Na
obniżanie się dynamiki popytu wewnętrznego wskazuje także
spadająca dynamika sprzedaży detalicznej oraz sprzedanej na rynku
krajowej produkcji budowlanej. Kontynuacja tendencji ograniczania
dynamiki popytu wewnętrznego może spowodować, że 2000 rok będzie
pierwszym od wielu okresem, w którym dynamika popytu wewnętrznego
będzie niższa od dynamiki produktu krajowego. W warunkach
rosnącego popytu zewnętrznego (wyższy poziom aktywności
gospodarczej u najważniejszych partnerów gospodarczych Polski)
skutkować to powinno ograniczeniem deficytu w obrotach bieżącym
bilansu płatniczego.
4. Według danych NBP, w maju deficyt obrotów bieżących wyniósł
376 milionów dolarów w porównaniu do prawie 700 milionów w roku
ubiegłym. W maju wpływy z eksportu wyrażane w USD wzrosły o 22,1
proc., a wyrażone w Euro wzrosły o 43 proc. w porównaniu do maja
ubiegłego roku. Wypłaty z tytułu importu wyrażone w USD wzrosły w
tym samym okresie o 10 proc., natomiast wyrażone w Euro o 28,7
proc. W porównaniu do poprzednich miesięcy 2000 roku w maju zwraca
uwagę zmniejszenie deficytu w obrotach towarowych i usługach oraz
w porównaniu do tego samego okresu poprzedniego roku wzrost
nadwyżki niesklasyfikowanych obrotów bieżących.
5. Po sześciu miesiącach bieżącego roku deficyt budżetu państwa
znajduje się pod kontrolą. Niepokojące sygnały napływają jednak z
pozostałych segmentów sektora finansów publicznych. Między innymi
niedoszacowana subwencja oświatowa skutkować może dodatkowym
deficytem sektora samorządowego, zaś sygnalizowane niedobory
Funduszu Pracy wzrostem jego deficytu.
6. Założenia do projektu budżetu na 2001 rok zakładają
ograniczenie w przyszłym roku deficytu sektora finansów
publicznych do 1,7 proc. PKB (wobec przewidywanego wykonania w
2000 roku na poziomie 2,8 proc.). Najważniejszy jednak dla
kształtowania sytuacji makroekonomicznej jest tzw. deficyt
ekonomiczny finansów publicznych, który według projektu ma
zmniejszyć się do 1,6 proc. PKB z 2 proc. PKB w roku bieżącym.
Rada dostrzega bardzo trudne uwarunkowania towarzyszące
konstruowaniu budżetu na 2001 rok wynikające z bardzo istotnego
wzrostu tzw. wydatków sztywnych spowodowanego głównie odmiennym od
zakładanego w ustawie budżetowej przebiegiem zjawisk
makroekonomicznych w 2000 roku. W związku z powyższym, pomimo
poważnego ograniczenia pozostałych wydatków budżetowych, skala
zmniejszenia deficytu ekonomicznego (o 0,4 proc. PKB) jest
niewystarczająca dla znacznego i trwałego obniżenia deficytu w
obrotach bieżących bilansu płatniczego. Dlatego też RPP uważa, że
w trakcie prac nad budżetem należy dążyć do dalszego ograniczenia
deficytu ekonomicznego finansów publicznych. Natomiast każda próba
jego zwiększenia oznaczałaby istotny wzrost ryzyka destabilizacji
makroekonomicznej. Jednocześnie Rada uważa, że dalsza znaczna
redukcja deficytu sektora budżetowego w kolejnych latach wymagać
będzie istotnych zmian w strukturze finansów publicznych.
7. Pomimo stosunkowo korzystnej sytuacji w kształtowaniu się
długookresowych podstaw procesów inflacyjnych (w zakresie
czynników pieniężnych i sytuacji w zakresie równowagi wewnętrznej)
zagrożeniem dla dostatecznie szybkiego przywrócenia procesu
dezinflacji jest wpływ długotrwałych i silnych szoków podażowych
na bieżącą dynamikę cen. W związku z powyższym Rada postanowiła
utrzymać restrykcyjne nastawienie w polityce pieniężnej.