Bezprawne żądania urzędów
Rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej, zamiast ułatwień, napotykają na swojej drodze wiele przeciwności, głownie ze strony rozmaitej maści urzędów. Jednym z takich utrudnień jest żądanie przez organy podatkowe przedstawienia umowy o prowadzenie rachunku bankowego wykorzystywanego wyłącznie do celów prowadzonej działalności. O ile żądanie przedstawienia umowy znajduje swoje uzasadnienie w przepisach prawa, o tyle bezzasadne jest żądanie założenia tzw. konta firmowego.
Z analizy przepisów wynika, iż posiadanie rachunku bankowego na potrzeby przeprowadzania transakcji związanych z działalnością gospodarczą jest konieczne. Bowiem zgodnie z art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą musi w określonych przypadkach odbywać się za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy. Sytuacja taka zachodzi, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca, a jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 tys. euro. Natomiast w myśl art. 61 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów musi następować w formie polecenia przelewu. Rozliczenia za pomocą rachunku bankowego wymagane są również na mocy art. 47 ust. 4b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którym płatnik składek zobowiązany jest opłacać należności z tytułu składek ZUS w formie bezgotówkowej w drodze obciążenia rachunku bankowego płatnika składek. Podobny wymóg dotyczy również opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Warto jednak podkreślić, że omówione przepisy nie określają jednak, czy rachunek bankowy, za pomocą którego przedsiębiorca jest zobowiązany do uiszczania powyższych świadczeń, ma być przeznaczony wyłącznie do transakcji związanych z działalnością gospodarczą. Z analizy powyższych przepisów wynika zatem, że osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą może dokonywać transakcji za pomocą osobistego rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego. Tym samym żądania urzędów skarbowych po raz kolejny nie znajdują odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach prawa.
Radosław Żuk
