Ciekawe samofakturowanie

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług wprowadza w § 13 możliwość wystawienia faktur przez nabywcę towarów i usług. W praktyce rodzi ona takie same prawa i obowiązki jak faktura wystawiana w tradycyjny sposób. Możliwość wystawienia jest jednak obwarowana pewnymi warunkami, które należy spełnić, aby z niej skorzystać.

Przede wszystkim nabywca powinien być zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i mieć zawartą z dokonującym dostawy towarów bądź usług umowę, o której należy w przeciągu 10 dni zawiadomić naczelników urzędów skarbowych właściwych dla obu stron umowy. Umowa taka powinna przewidywać szczegółowe reguły samofakturowania - zobowiązanie nabywcy do wystawiania faktur oraz upoważnienie dostawcy dla nabywcy do wystawiania faktur w jego imieniu i na jego rachunek. Należy również wskazać formułę akceptacji wystawianych faktur. Nabywca musi przedstawić dostawcy oryginał i kopię faktury, po czym uzyskać potwierdzenie akceptacji w formie podpisu. Dodatkowo powinna regulować określony czas na akceptację faktur przez dostawcę, który ma zapewnić ich terminowe wykazanie w deklaracji VAT-7. Umowy, na podstawie której dokonywane będzie samofakturowanie, nie można zawrzeć na okres dłuższy niż rok. Można ją przedłużać i wtedy należy każdorazowo powiadomić o tym urząd skarbowy. Strony muszą pamiętać o przestrzeganiu warunków zawartych w podpisanej umowie. Faktura wystawiona w formie samofakturowania powinna zawierać informację o tym, kto ją wystawił oraz że działał w imieniu i na rachunek sprzedawcy.

W przypadku samofakturowania zmieniony zostaje tradycyjny obieg faktur. Dostawca wydając towar lub wykonując usługę nie wystawia faktury z tego tytułu. Obowiązek ten spoczywa na nabywcy, który otrzymując towar, wystawia sprzedawcy fakturę, w której potwierdza dokonanie zakupu, określa rodzaj i ilość zakupionych towarów lub usług, ich cenę, a także kwotę należnego VAT. Sprzedawca po akceptacji takiej faktury traktuje ją jako dokument sprzedaży i na jej podstawie rozlicza należny podatek VAT.

Choć aby móc korzystać z możliwości samofakturowania należy wypełnić wiele kłopotliwych warunków jak m.in. zawarcie wielopunktowej umowy między sprzedawcą a nabywcą czy konieczność akceptacji faktur, dla niektórych podatników taki sposób dokumentowania transakcji może okazać się bardzo korzystny. Dotyczy to przede wszystkim tych przedsiębiorców, którzy dokonują dużej ilości zakupów z różnych źródeł, prowadząc regularne transakcje. W takiej sytuacji wystawianie faktur przez dostawców może powodować dla nabywcy problemy związane z różnymi terminami i formatami wystawionych faktur i ich obiegiem. Nabywca samodzielnie wystawiając faktury jest w stanie uniknąć popełniania błędów w ich treści, może wprowadzić jednolitą, wygodną dla niego ich formę, a przede wszystkim wystawiać je bez opóźnienia, a dzięki temu dokonywać terminowych rozliczeń. W ten sposób może utrzymywać sprawną kontrolę nad obiegiem faktur.

Jedyny mankament samofakturowania dotyczy ryzyka, że nabywca może dość dowolnie regulować moment powstania obowiązku podatkowego a także płatności dla kontrahentów. Celem uniknięcia takich sytuacji jest rygorystyczne określenie warunków w poprawnie zawartej pomiędzy nabywcą a dostawcą umowy, która ma być gwarancją prawidłowych rozliczeń podatkowych.