Jak prosić fiskusa o pomoc

Nie ma jednak interpretacji bez wniosku o jej wydanie. Mimo że zainteresowani uzyskaniem interpretacji mają do swojej dyspozycji oficjalny formularz wniosku, nie zawsze wiedzą, jak zabrać się do jego wypełnienia.

Wskazówka 1: wskaż właściwą izbę

Do wydawania indywidualnych interpretacji upoważnione są cztery izby skarbowe w: Bydgoszczy, Katowicach, Poznaniu i Warszawie. Skoro tym zajmują się tylko cztery izby skarbowe, siłą rzeczy każda z nich "obsługuje" zainteresowanych uzyskaniem wyjaśnień z kilku województw.

To, która z nich zajmie się danym wnioskiem, zależy od miejsca zamieszkania lub siedziby wnioskodawcy. Sprecyzujmy, że w przypadku osób prawnych ustala się ją według adresu siedziby wynikającej z właściwego rejestru lub ze statutu albo umowy, jeśli adres nie został ujawniony w rejestrze. W przypadku jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - według adresu siedziby wynikającej z właściwego rejestru lub innych dokumentów ewidencyjnych. W przypadku podatkowych grup kapitałowych - według adresu siedziby spółki reprezentującej grupę, wskazanej w umowie o jej utworzeniu.

Pracę nad wnioskiem o wydanie interpretacji należy więc zacząć od ustalenia, pod którą izbę skarbową się podlega. Po ustaleniu tej informacji pozostaje tylko w części A wniosku ORD-IN zaznaczyć odpowiedni kwadrat.

Pamiętaj! Gdy wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Polski, właściwa jest Izba Skarbowa w Warszawie. Zajmuje się ona również przypadkami, w których nie można ustalić właściwości miejscowej izby upoważnionej do wydawania interpretacji.

Wskazówka 2: opisz całą sprawę

Zasadnicza część wniosku o wydanie interpretacji to prezentacja sprawy, na tle której powstały wątpliwości prawno-podatkowe. Może on dotyczyć zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej). Trzeba opisać sprawę, sformułować pytanie i przedstawić własne stanowisko na temat oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Sprawa powinna być opisana dokładnie i szczegółowo - tak, aby urzędnicy mogli prawidłowo ocenić, co budzi wątpliwości wnioskodawcy. Należy po prostu "wyczerpać temat". Co ważne, w jednym wniosku można zawrzeć kilka spraw.

Nie należy wpadać w panikę, jeśli prezentacja sprawy czy spraw jest tak obszerna, że w formularzu brakuje na to miejsca. W takiej sytuacji należy skorzystać z załącznika (załączników) oznaczonego symbolem ORD-IN/A. Trzeba jednak pamiętać, aby je ponumerować, a we wniosku (poz. 53) podać ich liczbę.

Wniosek o wydanie interpretacji ORD-IN oraz załącznik ORD-IN/A znajdziesz na stronie internetowej naszego Wydawnictwa: www.gofin.pl.

Wskazówka 3: wskaż niejasne przepisy

Przy wypełnianiu wniosku, należy zwrócić uwagę na rubrykę, w której wpisuje się, jakie przepisy podatkowe są przedmiotem interpretacji (poz. 45). Podaje się w niej konkretne przepisy wraz z nazwą aktu prawnego do każdego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Nie trzeba jednak przytaczać ich treści.

Wskazówka 4: zwielokrotnij opłatę

Wypełniając wniosek o wydanie interpretacji, należy ustalić, ile to będzie kosztowało. Nie ma problemu, jeśli wniosek dotyczy jednej sprawy. Wówczas opłata wynosi 75 zł.

Na trochę liczenia trzeba się przygotować, gdy w jednym wniosku występuje kilka odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych. W takim przypadku opłatę pobiera się od każdego z nich (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). W rubryce przeznaczonej na podanie kwoty opłaty (poz. 46) należy wówczas wpisać iloczyn: 75 zł oraz sumy liczb stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych.

Opłatę trzeba wpłacić w terminie siedmiu dni od dnia złożenia wniosku. We wniosku zaznacza się, czy kserokopia dowodu uiszczenia opłaty jest dołączona do wniosku czy zostanie dostarczona później (w ciągu siedmiu dni od dnia złożenia wniosku).

Wskazówka 5: wybierz odpowiedni moment

Trzeba pamiętać, że fiskus nie zawsze skłonny jest wyjaśniać wątpliwości co do zakresu i sposobu stosowania przepisów podatkowych. Przypomina o tym zawarte we wniosku oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem nie są przedmiotem zainteresowania skarbówki. Mówiąc ściślej, wnioskujący składa oświadczenie, że elementy te w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do istoty w decyzji lub postanowieniu.

W zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są w takim rozumieniu przedmiotem zainteresowania fiskusa, nie wydaje się interpretacji indywidualnej.

W przypadku złożenia fałszywego oświadczenia wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych.

Pamiętaj! Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Grozi za to do 3 lat więzienia.

Wskazówka 6: pamiętaj o podpisie

Wniosek wypełniony. Zanim jednak się go złoży, warto sprawdzić, czy został podpisany. Należy również upewnić się, czy jest wszystko, co zamierzamy złożyć: wniosek, załącznik (załączniki), dowód uiszczenia opłaty, jeśli została ona zapłacona. Gdy z wnioskiem występuje osoba upoważniona, trzeba dołączyć pełnomocnictwo lub inny dokument, z którego wynika, że może występować w imieniu wnioskodawcy o wydanie interpretacji.

Jeśli wniosek jest kompletny, można go przekazać właściwej izbie skarbowej. A właściwie należy go skierować na adres jednego z czterech biur Krajowej Informacji Podatkowej w: Toruniu, Bielsku-Białej, Lesznie albo Płocku - w zależności od tego, o którą izbę skarbową chodzi.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.).

autor: Małgorzata Żujewska