Leasing po rosyjsku
Unia Europejska stała się bezsprzecznie naszym partnerem gospodarczym numer jeden. Nie oznacza to jednak, iż można zapomnieć o naszych wschodnich sąsiadach. Rosja i Ukraina to ogromne rynki o wielkim potencjale, więc choć wciąż panuje stereotyp, jakoby interesy z tamtejszymi biznesmenami były były obarczone znaczącym ryzykiem.
Na początek leasing po rosyjsku. I pierwsze zaskoczenie - okazuje się bowiem, że uregulowania w tym względzie w prawie Federacji Rosyjskiej pojawiły się już w 1998 r. (w Polsce do 2001 r. leasing był umową nienazwaną). Ponadto Rosja jest też stroną Konwencji międzynarodowej o leasingu finansowym. Od strony formalnej w tym zakresie można więc czuć się bezpiecznie.
A co stanowią owe przepisy? Zgodnie i ich brzmieniem leasing rozumiany jest jako działalność inwestycyjna polegająca na pozyskaniu mienia i przekazaniu go na podstawie umowy leasingowej osobom fizycznym lub prawnym na określonych warunkach, na określony czas i według ustalonej opłaty, z prawem wykupu mienia przez leasingobiorcę. Leasing po rosyjsku dotyczy więc inwestycji bezpośrednich, przy realizacji których leasingobiorca musi zrekompensować leasingodawcy wydatki inwestycyjne dokonane zarówno w formie materialnej, jak i pieniężnej oraz dokonać zapłaty wynagrodzenia z tego tytułu.
Ustawodawca rosyjski precyzyjnie ustalił też wszystkie inne istotne kwestie, pozostawiając podmiotom stosunkowo mało swobody. I tak przedmiotem leasingu mogą być dobra niekonsumpcyjne takie jak przedsiębiorstwa, nieruchomości (z wyjątkiem ziemi), środki transportu, czy maszyny. Dopuszczalne są dwa jego rodzaje: leasing finansowy i operacyjny. Ustawa przewiduje też tzw. subleasing, który polega na przekazaniu przedmiotu leasingu w leasing trzeciej stronie na podstawie odrębnej umowy. Niedopuszczalny jest natomiast leasing bezpośredni (środków własnych).
Istotne jest także, iż umowa leasingowa dla swej ważności musi być zawarta w formie pisemnej, powinny jej też towarzyszyć umowy dodatkowe: umowa o pozyskaniu środków finansowych, umowa zastawu, umowa gwarancyjna, czy umowa poręczenia.
Wskazane powyżej regulacje dotyczą także polskich podmiotów gospodarczych, które prowadzą działalność gospodarczą w Federacji Rosyjskiej jako osoby fizyczne posiadające prawo stałego pobytu w Rosji lub prowadzą działalność w formie spółek prawa rosyjskiego z kapitałem mieszanym lub polskim. Do pozostałych polskich podmiotów natomiast zastosowanie mają regulacje Konwencji o leasingu finansowym oraz przepisy międzynarodowego prawa prywatnego.
Jutro o regulacjach z zakresu leasingu na Ukrainie.
