Tanio wyślij pracowników na "zieloną szkołę"
Wyjazdy integracyjne na stałe weszły do kalendarzy wielu firm i instytucji. Ze względu na szereg wynikających z nich korzyści (poprawa atmosfery i relacji pomiędzy pracownikami, a także na linii pracodawca-pracownik), zainteresowanie taką formą motywacji stale wzrasta. Dlatego pracodawcy powinni zatroszczyć się o jak najkorzystniejszy sposób finansowania firmowych wypadów.
Sposób finansowania wyjazdów integracyjnych wpływa na powstanie przychodu po stronie pracowników oraz możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) wynika, że wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze, bez względu na źródło finansowania tych świadczeń i wypłat, a w szczególności:
- wynagrodzenia zasadnicze;
- wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona;
- świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika;
- wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń
Aby ustalić wartość tego świadczenia w sposób prawidłowy, pracodawca powinien kierować się przepisami art. 11 ust. 2-2b ustawy o PIT, zgodnie z którymi wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Takie stanowisko potwierdza pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dn. 22.02.2008 r. (nr ITPB1/415-604/07/DP). Stwierdzono w nim, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak świadczenia częściowo odpłatne bądź nieodpłatne, do których można zaliczyć m.in. uczestnictwo w różnego rodzaju imprezach integracyjnych.
Wyjazd finansowany ze środków obrotowych
W sytuacji, gdy impreza integracyjna finansowana jest ze środków obrotowych firmy, przedsiębiorcy powinni pamiętać, że kosztów podatkowych nie stanowią koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów - w tym alkoholowych (art. 23. ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT). Spotkania, którego jedynym celem jest konsumpcja w gronie pracowników - zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dn. 13.02.2007 r. (sygn. III SA/Wa 4283/06) - nie można zaliczyć do kategorii spotkań integracyjnych.
Aby pracodawca mógł zaliczyć wydatki na imprezę do kosztów uzyskania przychodów, musi w wyraźny sposób nadać jej charakter integracyjny. Oznacza to, że program imprezy powinien wskazywać, że ma ona na celu wzmocnienie więzi między pracownikami, scalenie zespołu, zachęcenie do pracy. Taki sposób interpretacji potwierdzają także organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Bydgoszczy z dn. 12.09.2008 r., nr ITPB3/423-365a/08/AM).
Finansowanie ze środków ZFŚS
Przedsiębiorcy, którzy są zobowiązani utworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, mogą sfinansować koszt wyjazdu ze środków funduszu. Warunkiem jest jednak zróżnicowanie kwoty dofinansowania przypadającej na poszczególnych pracowników - wysokość kwoty wydatkowanej z ZFŚS musi być bowiem uzależniona od sytuacji materialnej poszczególnych pracowników. Po spełnieniu tego warunku pracownicy będą mogli skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, jeśli wartość wyjazdu integracyjnego sfinansowanego przez pracodawcę ze środków ZFŚS nie przekroczy 380 zł, a pracownik w tym samym roku podatkowym nie otrzymał innych świadczeń finansowanych z funduszu, to przychód z tego tytułu zwolniony będzie z podatku dochodowego.
W przypadku, gdyby wartość otrzymanych świadczeń - łącznie z wyjazdem integracyjnym - przekroczyła 380 zł, nadwyżka będzie podlegać opodatkowaniu. Wówczas pracodawca będzie miał obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od nadwyżki świadczenia ponad kwotę zwolnioną. Kwotę pobranej zaliczki pracodawca przekazuje na rachunek urzędu skarbowego właściwego dla swojej siedziby w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 4.03.1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych - tekst jedn. Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.